Karraspio begiubela ur gaziko arrain bat da. Europako kostaldean bizi dena.
Izena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Euskaraz Karraspio begiubel deitzen zaio, baina bere izen zientifikoa Symphodus melops da.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
15-20 cm neurtzen duen arraina da eta 9 urte har dezake. Kolorez betetako gorputza du, haren kolorea ur motaren eta adinaren araberakoa da. Emeak eta gazteak marroi-berdexkak izan ohi dira eta arrek berde biziagoa kolore gisa. Bizkarraldean hegats bakarra du eta arantza ugari ditu.
Buruak gorputza baino altuera txikiagoa du.
Bizitokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ozeano atlantikoaren ipar-ekialdeko kostaldean aurkitu daitezke batez ere.
Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Karraspioak talde txikietan elkartzen dira itsas hondotik gertu. Bertan aurkitzen dituen krustazeo eta molusku txikiak jaten dituzte, bai eta itsas zizareak ere.
Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaberriaren amairan edo uda hasieran gertatzen da ugalketa. Bi ugalketa desberdin egiten dituzte:
•Arrak ur azpiko arroken artean katilu itxurako kabia egiten du eta algekin apaintzen du emea erakartzeko.
•Beste ar batzuek azpijokoa erabiltzen dute; emearen itxura hartzen dute (desberdintzen zailak dira) eta amarruaz baliatuz ernaltzen dituzte.