Wikipedia, Entziklopedia askea


Karraspio begiubela ur gaziko arrain bat da. Europako kostaldean bizi dena.

Izena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskaraz Karraspio begiubel deitzen zaio, baina bere izen zientifikoa Symphodus melops da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

15-20 cm neurtzen duen arraina da eta 9 urte har dezake. Kolorez betetako gorputza du, haren kolorea ur motaren eta adinaren araberakoa da. Emeak eta gazteak marroi-berdexkak izan ohi dira eta arrek berde biziagoa kolore gisa. Bizkarraldean hegats bakarra du eta arantza ugari ditu.

Buruak gorputza baino altuera txikiagoa du.


Bizitokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ozeano atlantikoaren ipar-ekialdeko kostaldean aurkitu daitezke batez ere.

Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karraspioak talde txikietan elkartzen dira itsas hondotik gertu. Bertan aurkitzen dituen krustazeo eta molusku txikiak jaten dituzte, bai eta itsas zizareak ere.

Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karraspio begiubela

Udaberriaren amairan edo uda hasieran gertatzen da ugalketa. Bi ugalketa desberdin egiten dituzte:

•Arrak ur azpiko arroken artean katilu itxurako kabia egiten du eta algekin apaintzen du emea erakartzeko.

•Beste ar batzuek azpijokoa erabiltzen dute; emearen itxura hartzen dute (desberdintzen zailak dira) eta amarruaz baliatuz ernaltzen dituzte.