Le dîner de cons

Le dîner de cons
Vladimir Cosmaren filma
Egilea(k)	Vladimir Cosma
Argitaratze-data	1998
Izenburua	Le Dîner de cons
Jatorrizko hizkuntza	frantsesa
Jatorrizko herrialdea	Frantzia
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film komikoa
Iraupena	80 minutu
Kolorea	koloretakoa
Deskribapena
Oinarritua	Le Dîner de Cons (en)
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Francis Veber
Gidoigilea(k)	Francis Veber
Antzezlea(k)
Jacques Villeret Thierry Lhermitte (en) Francis Huster Alexandra Vandernoot Daniel Prévost Bernard Alane (en) Candide Sanchez (en) Catherine Frot Christian Pereira (en) Edgar Givry Laurent Gendron (en) Michel Caccia (en) Pétronille Moss (en) Philippe Brigaud Pierre-Arnaud Juin (en) Rémy Roubakha Daniel Russo Daniel Martin (en) [[Kategoria:Thierry Lhermitte (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Bernard Alane (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Candide Sanchez (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Christian Pereira (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Laurent Gendron (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Michel Caccia (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Pétronille Moss (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Pierre-Arnaud Juin (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Daniel Martin (en) antzeztutako filmak]]
Ekoizpena
Ekoizlea	Alain Poiré
Konpainia ekoizlea	Gaumont
Edizioa	Georges Klotz (en)
Ekoizpen-diseinatzailea	Hugues Tissandier (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Vladimir Cosma
Argazki-zuzendaria	Luciano Tovoli
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Paris

Le dîner de cons (euskaraz Ergelen afaria) Francis Veber antzerkigileak zuzendutako film frantziarra da, zuzendari horren antzerki-lan batean oinarritua. Gaur egun, Estatu Batuetan haren beste bertsio bat egiteko proiektua dago, berriz ere Veberrek berak zuzendua.

Dinner for Schmucks (2010) estatubatuar berregokitzapena du.

Sinopsia

Pierre Brochant asteazkenero bere adiskideekin afaritan elkartzen da: aldiro-aldiro, afari bakoitzean nork ergel handiagoa gonbidatuko duen lehia jokoan ibiltzen dira. Asteazken hartarako, Brochantek ez du eraman beharreko koitadurik aurkitu; hortaz, lagun baten aholkuari jaramon eginez, azken horrek Ogasun funtzionarioa eta pospoloekin maketak eraikitzeko zaletasun eta obsesioa duen François Pignon izeneko gizasemea eramateko gomendioa onartzen du. Oraindik ezagutzen ez duenez, Brochantek etxera gonbidatzea erabakitzen du, baina erabaki hori bizi osoan inoiz hartu duen ideia txarrenetakoa da.

Laster asko, nahiz eta betiere asmo onez ibili, zorigaizto ekarle hutsa dela agerian uzten du Pignonek, Brochanti arazoak bata bestearen atzean baitakarkio. Egoera gero eta dibertigarriagoa da, "ergelak" Bronchanti bizkarreko mina sortzeaz gain, bere emazteak bertan behera laga dezan lortzen baitu; gainera, Brochantekin obsesionatua dagoen emakume ero bat ere ekartzen dio etxera, bere etsai txarrenarekin berradiskidetu, ogasun inspektore bat etxeratu... Filmaren amaiera Brochanten zitalkeriaren kritika da, baina Pignonen telefonozko hanka-sartze barregarriek-eta zitalkeria hori hutsaren hurrengo uzten dute.

Aktoreak

• Jacques Villeret: François Pignon
• Thierry Lhermitte: Pierre Brochant
• Francis Huster: Juste Leblanc
• Daniel Prévost: Lucien Cheval
• Alexandra Vandernoot: Christine Brochant
• Catherine Frot: Marlène Sasseur
• Edgar Givry: Jean Cordier
• Daniel Russo: Pascal Meneaux
  • Bernard Alane: Pascal Meneaux's voice
• Christian Pereirra: Sorbier doktorea
• Pétronille Moss: Blond andrea

Kanpo estekak

• Datuak: Q655315