Lisosoma primario

Wikipedia, Entziklopedia askea

Lisosoma primarioak erretikulu endoplasmatikoko sistemaren deribatuak dira. Lisosoma primario bakoitza Golgiren aparatutik askatutako besikula da, entzima hidrolitikoak dituena (hidrolasak). Entzima hauek erretikulu endoplasmatiko bikortsuan (EEB) sintetizatzen dira eta garraio-besikulen bidez Golgiren aparaturaino heltzen dira. Bertan glukosilazioa jasan (gluzido bat beste molekula bati gehitzen zaioneko prozesua) eta manosa-6-fosfatotan aberatsak diren katea gluzidikoak bihurtzen dira. Hau identifikatzaile molekularra da; entzimak lisosomenganantz bideratzen ditu. Hidrolasek identifikatzailea ez daramaten gaixotasuna ikertu izan da; Golgiren aparatuko mintzek ez dituzten direna bezala ezagutzen eta jariatze-besikuletan enpaketatzen dituzte exozitosi bidez kanporatzeko. Gaixotasun hau pairatzen dutenek matrize estrazelularrean hidrolasak metatzen dituzte, haien zelulek entzimon gabezia duten bitartean.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]