Munizio inguratzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea
ZALA Lancet errusiarra.

Munizio inguratzaile (dron suizida[1] edo dron kamikaze[2] izenez ere ezagutzen dena) aireko arma-sistemaren kategoria bat da. Sistema horretan, munizioak denbora batez eremu objektiboaren inguruan atseden egoeran jartzen da (modu pasiboan), eta helburu bat aurkitzen duenean bakarrik egiten du eraso[3]. Munizio inguratzaileek aukera ematen dute ezkutuko helburuen aurkako erreakzio-denbora azkarragoak izateko. Tarte horiek denbora-tarte laburretan azalerako helburutik hurbil balio handiko plataformak jarri gabe agertzen dira, eta, era berean, orientazio selektiboagoa izateko aukera ematen dute, erasoa erraz aborta baitaiteke. Munizio inguratzaileak gurutzaldi-misilen eta tripulaziorik gabeko aireko borroka-ibilgailuen (UCAV) artean sailkatzen dira, eta bien arteko ezaugarri nahastuak dituzte. Alde batetik, gurutzaldi-misilak dira, helburu-eremuaren inguruan denbora luze samarrean aritzeko diseinatuak, eta, bestetik, UCAVak, non munizioa eraso batean gastatzeko erabiltzen baita. Urrutiko arma ez-tradizional bat da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) «US army may soon use Israeli-designed ‘suicide drones’» The Jerusalem Post | JPost.com 2016-06-01 (Noiz kontsultatua: 2024-04-13).
  2. (Ingelesez) «Kamikaze drone loiters above, waits for target» CNET (Noiz kontsultatua: 2024-04-13).
  3. «Loitering Munition Availability Expanding Internationally | Aviation Week Network» aviationweek.com (Noiz kontsultatua: 2024-04-13).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]