Tunisko gudua (K.a. 309)

Tunisko gudua (K.a. 309)
	VII. Siziliar gerrak
	Greziar-punikoaren maskaren nahasketa
Data	K.a. 311
Lekua	Beharbada, gaurko Tunis hiriaren ondoan
Emaitza	Sirakusar garaipena
Gudulariak
Kartago	Sirakusa
Buruzagiak
Ezezaguna	Agatokles Sirakusakoa ; Arkagato;
Indarra
Ezezaguna	3.600 oinezko; 800 zaldun; 50 afrikar gurdi
Galerak
2.000 gizon	Ezezaguna

Tunisko gudua (ez da K.a. 310. urtekoarekin nahastu behar) K.a. 309. urtean gertatu zen, eta, kartagotarrak eta sirakusarrak aurrez aurre jarri zituen. Azken armada Agatoklesek eta bere seme Arkagatok gidadurik.

Aurrekariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

K.a. 310ean Tunisko guduan irabazi ondoren, Agatoklesek Libian zuen boterea zabaltzea lortu zuen; kartagotarren aliatuek, bere mehatxuak beldurtuta, haren alde egin zuten konkistetan laguntzeko. Baina Agatokles Libian ausartu zenean hango herri nomadak menperatzeko, batez ere numidiarrak, aliatu batzuk haren aurka jarri eta Kartagorekin bat egin zuten, aurretiaz Tunis hiria (seguruenik, gaur egungo Tunisisekin bat datorren hiria) berreskuratzen saiatu zena.

Bitartean, Hamilkar jeneral kartagotarra Sirakusan harrapatu zuten, eta horrek beldurra eta nahasmena sortu zituen 120.000 infanteriaz eta 5.000 zaldiz^[3] osatutako kartagotar armadan, eta denak greziar armapean hil ziren. Sirakusan, Hamilkar kateatu, torturatu, eta azkenean, burua moztu zioten eta Afrikara bidali zuen^[3].

Aurrekariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Greziarrek Tunisisetik gertu jarri zuten beren armada hura defendatzeko, baina Agatoklesen agintea zalantzan jarri zuten, Arkagatok eta Agatoklesen armadako Lisziko jeneralak eztabaida bat izan zutelako, eta horren erdian, Arkagatok Lisziko hil zuen. Orduan, Sirakusako armadak, bere buruzagiaren gorpua ikustean, Arkagato hiltzeaz akusatu zuen, eta hura entregatzea eskatu zuen, exekutaturik izateko. Kartagotarren gaineko garaipen berri bati esker, Agatoklesek bere gizonen artean autoritatea eta lasaitasuna berrezartzea lortu zuen^[4].

Garapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kartagotarrak, numidiarren soldaduak errekrutatu zituztenak, greziarren desadostasun eta nahasmen uneaz baliatu ziren Tunisian kokatutako Sirakusako armadari erasotzeko. Muino baten ondoan kokatu ziren eta numidiar zalditeria Sirakusako armada jazartzeko agindua eman zioten, eta Agatoklesek erantzun zuen zenbait habailari-unitate kontraerasoarekin^[5].

Laster, bi armadak lerrokatu ziren borrokarako, eta hiria zeharkatzen zuen ibaiaren ondoan talka egin zuten. Kartagotarrek, greziar soldaduen erasoari eutsi ezin ziotenez, atzera egin zuten baita numidiar soldaduek ere. Greziako soldaduek bakarrik, Klinone buru, Kartagorekin batera borrokan ari zirenak, erresistentzia eskaini zuten denbora laburrean. Kartagotarrak gotorleku batean errefuxiatu ziren, Agatokles garaile izan zen bitartean^[6].

Sirakusako armadak zailtasun handiak jarri zizkion kartagotar armadari, aliatu eta soldadu asko galdu zituena^[7].

Ondorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hamilkarrek beren hiriaren setioaren ondoren sirakusarrek izan zituzten zailtasunen aurrean, Agatoklesek Siziliara itzultzea aukeratu zuen, bere seme Arkagato Libian utziz armadaren zati batekin^[8].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Diodoro Sikulo, 20.38.1
↑ E. di Blasi, Storia del regno di Sicilia, p. 293.
↑ ^a ^b Diodoro Sikulo, 20.30.1
↑ Diodoro Sikulo, 20.34.7
↑ Diodoro Sikulo, 20.38.3
↑ Diodoro Sikulo, 20.39.1
↑ Diodoro Sikulo, 20.55.4
↑ Diodoro Sikulo, 20.55.5

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q20009522

[a-1] Diodoro Sikulo, 20.38.1

[2] E. di Blasi, Storia del regno di Sicilia, p. 293.

[b-3] Diodoro Sikulo, 20.30.1

[4] Diodoro Sikulo, 20.34.7

[5] Diodoro Sikulo, 20.38.3

[6] Diodoro Sikulo, 20.39.1

[7] Diodoro Sikulo, 20.55.4

[8] Diodoro Sikulo, 20.55.5

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]