Txikipedia:Fauno

Faunoa naturaren jainko bat zen mitologia erromatarrean, erdi gizaki, erdi ahuntz eta basoetan bizi zena.

Jatorria

Bere jatorria greziar satiroetan dago, hanka ezberdinekin. Erromatar mitologian, faunoek Pan jainkoarengandik hartzen dute beren itxura.

Era berean, Faunoren mitoaren bertsio batzuetan, nekazariei maltzurkeria egiteko gaitasuna duen jainkotzat hartzen da, baina gehienek babesletzat hartzen zuten. Esaten da dohain profetikoak zituela eta oihanean edo ametsen erdian xuxurlaka azaltzen zuela etorkizuna.

Faunoaren historia

Faunoa landareen eta nekazaritzaren jainkoa zen. Erromatarren mitologiaren arabera, ninfak ehizatzea eta gorteiatzea zen haien denbora-pasa. Gainera, faunoek txirula jotzea maite dute.

Nekazaritza komunitateetan Faunoaren jaia abenduaren 5ean ospatzen zen, dantza eta prozesioekin. Erroman berari eskainitako tenplu bakarra dago, Faunoaren tenplua du izena, eta Tiberina uhartean dago.

Faunoa ohoratzen zen artaldeak eta abereak otsoen erasoetatik babes zitzaten. Jai horietan, apaiz taldeak hildako animalien larruekin mozorrotzen ziren eta herriak uxatu egiten zituen.

Kristau aroan, Erdi Aroan, faunoak eta jainko pagano asko deabrutu egin ziren eta satiroekin eta basa-jainkoekin lotu. Gero Faunoaren irudia deabruaren irudikapen tipiko bihurtuko zen. Hala ere, Faunoak, garai honetan, izaki lagunkoiak ziren eta ez ziren batere arriskutsuak.

Aro modernoan, Faunoak margolan eta artelanen objektu izan ziren, liburu, film eta eleberrietan egoteaz gain.

Faunoaren zoritxarra

Faunen mitoak kontatzen du basoan bizi zela eta ninfekin etengabeko harremana izan zuela. Oso pozik sentitu ziren haren txirularen soinuarekin eta entzutera bildu ziren. Bilera horien erdian, jainko hau beste ninfa batez maitemindu zen.