Wikipedia, Entziklopedia askea

Gitarra

Gitarra klasikoa

Gitarra pultsatutako hari-instrumentua (kordofonoa) da. Musika mota askotan erabiltzen da: rock, pop, country, flamenkoa... Normalean sei hari edo soka izaten ditu, baina badira lau, zazpi, zortzi, hamar eta hamabi dituzten gitarrak ere.

Nolakoa da?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gitarra klasikoak zortzi baten itxurako erresonantzia kaxa izan ohi du, aho edo zulo batekin. Kaxatik giderra ateratzen da, traste edo koskak izan ohi dituena. Giderrak goialdean hariak afinatzeko larakoa du. Larakoaren eta zubiaren artean sei hari izan ohi ditu tenkatuta.

Nola jotzen da?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esku batekin giderra harturik, hatzekin hariak zapalduz nota ezberdinak ematen dira. Beste eskuarekin, hatzez edo plektroz, hariak pultsatzen dira, bibraraztean hotsa eman dezaten.

Soinua harien bibrazioengatik sortzen da eta gitarraren kaxak soinu hori handitu egiten du; hori bera anplifikadore bat erabiliz ere lor daiteke, baita bolumena aldatu ere.

Gitarra motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Klasikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gitarra klasikoa edo espainiarra musika klasikoan eta flamenkoan erabiltzen da batik bat, bai eta folk musikan ere.

Elektrikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gitarra elektrikoa rock, blues eta pop musikan zabalduta dago, besteak beste.

Gitarraren jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gitarraren jatorria ez dago oso garbi zein den. Antzina antzeko musika tresna asko erabiltzen ziren. Historian zehar, antzeko tresna asko egon dira. Antzinako Egiptoko marrazkietan gitarraren antzeko zerbait aurkitu da. Beraz, aspaldiko tresna dugu gitarra.

Gitarra euskal herri-musikan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gitarra dugu hari taldeetako edo errondailetako soinu-tresnetako bat. Esaterako, Lekeitioko Estudiantinaren emanaldietan ikus dezakegu.

Beste kasu askotan, ahotsari laguntzeko erabiltzen da, bera izanik abeslariari laguntzen dion soinu-tresna bakarra, doinua, armonia eta erritmoa jarriz.

Gitarra jole asko izan da gurean, baina zalantzarik gabe, gure herriaren historian izan dugun ospetsuena Jose Mari Iparragirre (1820-1881) izan da. Hark sortutako kantuei laguntzeko gitarra erabili ohi zuen. Horrela ibili zen Euskal Herrian eta munduan zehar. Bazuen bere kantuen artean, gitarrari eskainitako kantu ezagun bat:

                       Gitarra zartxo bat da neretzat laguna

                       honela ibiltzen da artista euskalduna

                       egun baten pobre beste batez jauna

                       kantari pasatzen det nik beti eguna.

Gaur egun, abeslari asko aritzen dira Iparragirre aritu zen modu berean, hau da, herri kantu edo bestelakoak gitarraren laguntzaz emanez.

Bestalde, Nafarroako Erriberan gitarrak berezko jotzeko modua garatu du, bereziki jota saioetan. Hemen, gitarra joleek bertako estiloan ahotsari laguntzen diote, jotaren aire libreari jarraituz.

Entzun nahi?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ondoko bideoan klik eginez entzun dezakezu gitarra:

      Entzun!