Txotx (kupela)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Donostialdeko sagardotegi batean txotx eginez. Gipuzkoa, Euskal Herria.
Txotx egiteko unean edalontzia heltzeko modu egokia.

Txotxa edo txotx egitea Euskal Herrian sagardotegi edota dolareetan sagardoa kupeletik zuzen-zuzenean dastatzeko unean burutzen den usadiozko ohitura da. Hau urtero txotx denboraldia edo txotx garaian zehar burutu ohi da.

Usadioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dolare eta sagardotegi guztietan usadio legez sagardogileak "txotx" edo "txurrut" oihura kupeletako bat irekitzen du eta bertan dauden guztiek edalontzia eskuan dutelarik ilaran jarri eta euren txanda ailegatzean edalontzia bete ohi dute (ikus alboko irudian edalontzia heltzeko modu egokia), modu honetara sagardoaren "txinparta", kolorea, usaina eta zaporea ikus eta dastatu dezakete.

Garaia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dolare edo sagardotegietan sagardo garaia urtarrilean hasi eta maiatza erdialdera amaitzen da, urte sasoi honetan edari hau sagardogilearen eskutik eta kupeletik zuzenean "txotxera" edan dezakegu.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txotxa sagardotegietara zetozen sagardo erosleen artean (jatetxe, elkarte, txoko, sagardo saltoki edota dendetako jabeak) edaria dastatzeko probaketa pribatu gisara hasi zen, hauek sagardotegietako kupel ezberdinen artean hautatu eta euren sagardoa dastatzen uztelarik[1].

Denbora igaro hala, dastaketa pribatu hau jendearen parte hartzeari ireki eta herrikoia bilakatu zen, honela neguko eta udaberriko Euskal Herriko gertakari gastronomiko garrantzitsua bilakatu zen arte.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]