Uhin-kartoi

Wikipedia, Entziklopedia askea
B, C, E eta F profileko uhin-kartoizko xaflak.

Uhin-kartoia uhin-paperezko orri bat edo gehiago paper edo kartoi leunezko orri baten gainean edo beste biren tartean kolatuz egindako kartoia da.[1]

Kartoi uhindua ontziak eta enbalajeak egiteko erabiltzen den materiala da. Oro har, hiru edo bost paperez osatuta dago; kanpoko geruzetakoak lauak dira, eta barrualdekoak uhinduak; horrek erresistentzia mekaniko handia ematen dio egiturari.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Uhin-kartoi», Euskalterm terminologia banku publikoa

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]