Aitzgorriko etxea (Pío Baroja)

Wikipedia, Entziklopedia askea
La casa de Aitzgorri
Datuak
IdazleaPío Baroja (1900)
Argitaratze-data1900
GeneroaEleberri hizketatua
Jatorrizko izenburuaLa casa de Aitzgorri. Novela en siete jornadas
HizkuntzaGaztelania
HerrialdeaEspainia
Orrialdeak159
ISBN9788423972203 ISBN: 9788423972203
Euskaraz
IzenburuaAitzgorriko etxea. Eleberria zazpi jardunaldietan

Aitzgorriko etxea. Eleberria zazpi jardunaldietan (gaztelaniaz: La casa de Aitzgorri. Novela en siete jornadas) (1900), Pío Barojaren Eusko Lurra (tetralogia)ren lehendabiziko eleberria da, Labrazgo maiorazkoa (1903), Zalakain abenturazalea (1908) eta Altzateko jaun-en kontu zaharra (1922) nobelekin batera.

Eleberri hizketatua edo dialogatua da, zazpi atalez osaturik.

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Istorioa, Arbea izeneko alegiazko herri batean gertatzen da, non Aitzgorritarren etxea kokatzen den.

Aiztgorri familiak, Luzio patriarka abaildua buru duela, porrot eginda dagoen destilategi bat dauka Arbean. Luzioren alaba, Ageda, negozioak bizirik iraun dezan saiatuko da, Mariano Unzuetaren laguntzarekin (burdinola baten jabea eta Agataz maitemindurik dagoena).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]