Ana Mayayo Salvo
| Ana Mayayo Salvo | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Buenos Aires, 1880 |
| Heriotza | Zaragoza, 1968 (87/88 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Q61054282  |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | irakaslea |
Ana Mayayo Salvo (Buenos Aires, 1880 – Zaragoza, 1968), Doña Anita izenez ere ezaguna, irakaslea izan zen.
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mayayo Ana Agirreren eta Andrés Mayayoren alaba izan zen. Argentinara emigratu zuten Aragoiko Cinco Villas eskualdetik, eta Mayayo haurra zenean itzuli ziren Espainiara.[1]
16 urterekin Nesken Eskoletako oposizioetan parte hartu zuen.[2] 17 urterekin lortu zuen goi-mailako irakasle-titulua Zaragozako Maistren Eskola Normalean. 1902tik 1907ra Zaragozan jardun zuen.[3] 1907an Madrilera joan zen eta bertan Eskola Normaleko irakasle titulua lortu zuen Madrilgo Goi Mailako Irakasle Ikasketen Eskolan. Zaragozara itzuli zen, eta 1909an bertan jarri zen behin betiko.[1][4]
Pablo Puig Causirekin ezkondu zen eta bi seme-alaba izan zituen.[1] 1933an alargun geratu zen.[5]
Los Graneros eskola-taldeko zuzendari izendatu zuten. Zaragozako silo zaharrean zegoen eskolan, eta, ondoren, Concepción Arenal Helduen Hezkuntzako Zentroa jarri zen bertan, 1913an.[6] 1923tik 1950era arte, Maistren Normalari atxikitako eskolako zuzendaria ere izan zen.[6] Irakasle Eskolako ikasleek ondoko eskoletan egiten zituzten praktikak, beren gainbegiradapean.[7]
Lehen Hezkuntzako Udal Batzordeko kide izan zen. Batzorde horrek eskola-arropak, kantina eta eskola-koloniak bultzatu zituen. Irakasle Eskolako Umezurtzen Elkarteko lehendakaria izanik, 1940ko hamarkadan, Pilarreko Andre Mariaren Umezurtzen Eskola eraikitzea lortu zuen. Eraikin horretan kokatu zen gero Miguel Catalán Institutua.[8]
1968ko irailaren 11n hil zen. Handik urtebetera, Zaragozan hil ondoren eraikitako lehen ikastetxeak haren izena hartu zuen.[8]
Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1969an, Palomar Parkeko eskola-taldeari Ana Mayayo izena eman zitzaion, bera izan baitzen hil ondoren eraiki zen lehena, Zaragozak hezkuntzaren eta haurtzaroaren defendatzaileari egindako omenaldi gisa.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c «Escuelas dedicadas a maestras» Letras desde Mocade 19 de agosto de 2019.
- ↑ «'El magisterio español : Periódico de instrucción pública. 25 de noviembre de 1896» prensahistorica.mcu.es.
- ↑ «'La Rioja : diario político' - Año XIV Número 4050 (11/03...» prensahistorica.mcu.es.
- ↑ «'La orientación : Periódico semanal de Instrucción. 16 de abril de 1909» prensahistorica.mcu.es.
- ↑ «La Voz de Aragón: diario gráfico independiente. 28 de diciembre de 1933» prensahistorica.mcu.es.
- ↑ a b c Paseos por la Zaragoza de las mujeres. .
- ↑ Ana Mayayo y Salvo. .
- ↑ a b Aragón, Heraldo de. «Ana Mayayo y Salvo...Doña anita» heraldo.es.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q94287352