Dentina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dentinum
A korona, B sustraia. 1 esmaltea, 2 dentina, 3 mamia, 4 oia, 5 lotura-ehuna, 6 hezurra, 7 odol-hodia, 8 nerbioa.
Xehetasunak
Honen partehortza
Identifikadoreak
LatinezVentriculus
MeSHA14.549.167.900.280
TAA05.1.03.055
FMA55628
Terminologia anatomikoa

Dentina edo bolia hortzeria osatzen duen tarteko ehun bat da, esmaltea baino bigunagoa. Gorputzeko bigarren ehun gogorrena da, eta hortz-organoaren bolumen handiena osatzen du. Zati koronarioan esmaltezko geruza batek estaltzen du, eta sustrai-eskualdea masailezurrari errotua da. Horixka da, eta elastikotasun maila altuak gaineko esmaltea babesten du hausturen aurka. Hortz-mamiarekin lotura estua du, zelula espezializatuek, dentinoblastoek, egiten baitute. Osagai zitoplasmikoez gain, dentina kaltzifikatutako kolageno matrize batez osatua da, batez ere I motako kolagenoz eta dsp eta dpp proteinez (% 5-8 eta % 50, hurrenez hurren). Hortz-hodiek zeharkatzen dute sustraietatik esmalteraino. Hortz-organoak eratzeko prozesuari dentinogenesi deritzo.

Horia da, opakoa. Elastikotasuna egitura organikoaren eta barnean duen ur kopuruaren araberakoa da. Haren gutxi gorabeherako osaera honakoa da: materia inorganikoa, % 70;, materia organikoa, % 12, eta ura, % 18. Materia inorganikoa hidroxilapatita kristalez osatua da batez ere, eta organikoa, kolageno zuntzez.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Anatomia Artikulu hau anatomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.