Fenolftaleina

Fenolftaleina
	Irudi gehiago
Formula kimikoa	C20H14O4
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	karbono
Mota	biogenic isobenzofuran (en) eta Bisfenol
Ezaugarriak
Dentsitatea	1,296 g/cm³ (20 °C, solido)
Fusio-puntua	262,5 °C ; 260 °C
Irakite-puntua	557,8 °C (760 mmHg)
Masa molekularra	318,089209 Da
Erabilera
Rola	kantzerigeno
Arriskuak
NFPA 704	3 2 0
GHS arriskua	arriskua
	,
Arrisku motak	H315 (en) , H350 (en) , H341 (en) , H361 (en)
Prekauzio motak	P201 (en) , P281 (en) , P308+P313 (en)
Identifikatzaileak
InChlKey	KJFMBFZCATUALV-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	77-09-8
ChemSpider	4600
PubChem	4764
Gmelin	34914
ChEMBL	CHEMBL63857
ZVG	100532
EC zenbakia	201-004-7
ECHA	100.000.914
MeSH	D020113
RxNorm	155122
Human Metabolome Database	HMDB0256412
UNII	6QK969R2IF
NDF-RT	N0000147222 eta N0000148180
KEGG	C14286 eta D05456
PDB Ligand	FGT

Fenolftaleina ftaleinen taldeko koloratzailea da. Uretan urtzen den hauts zuria da. Disoluzio alkalinoetan, kolore gorria emanez urtzen da, eta disoluzio azidoetan koloregabea da. Hori dela eta, azidotasun-maila (pH) adierazteko erabiltzen da analisi kimikoetan. Heste-aringarri diren sendagaietan ere oso erabilia da. Fenolak anhidrido ftalikoarekin erreakzionaraziz lortzen da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.