Himilkon Fameas

Himilkon Fameas
Bizitza
Jarduerak
Jarduerak	militarra
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkak	Hirugarren Gerra Punikoa

Himilkon Fameas (fenizieraz: Chimilkât; antzinako grezieraz: Ἱμίλκων) (K.a. II. mendea) kartagotar militarra zen Hirugarren Gerra Punikoan^[1]^[2].

Lehen aldiz aipatua da Erromaren eta Kartagoren arteko lehen borroketan (K.a. 149), zalditeriaren buruzagi aipagarri edo kartagotar zalditeriaren buruzagi gisa. Historialari greko-erromatarrek positiboki hitz egiten dute berari buruz; Polibiok zioenez, bizitzaren sasoian, indar pertsonal handikoa eta -soldadu batean garrantzitsuena dena- zaldun ona eta ausarta zela^[3]. Apianoren ustez, borrokarako gogoz dagoen gizona zen.

Bere indarrek hainbat eraso egin zituzten desegituratutako eta sakabanatutako erromatar unitateetan eta talde esploratzailetan, kalte handia eraginez. Bere lorpen ezagunenetako bat Tunisko lakuko gudua izan zen, non Luzio Marzio Zensorino kontsulak bidalitako hainbat elikadura-biltzaile talde suntsitu baitzituen eta erromatarren erasoaren kartagotar errefusan rol bat jokatu baitzuen. Hala ere, ezin izan zituen Eszipion Emilianoren ondo antolatutako taldeak hautsi.

Erromatarrek, azkenean, bere jarduerak murriztea lortu zuten ezkutuko eraso baseei eraso eginez^[4].

Ziurrenik, Kartagoko setioan kartagotarren porrota sentituz, K.a. 148. urtearen hasieran, Fameas Eszipionekin egindako akordio baten ondoren, erromatarren lerroetara aldatu zen bere 2.200 zalditeriarekin batera. Horregatik, sari oparoa jaso zuen. Apianok honela idatzi zuen:

«	soineko morea urrezko krisketekin, zaldia urrezko apaindurekin, armadura osoa eta zilarrezko 10.000 drakma dirutan, ... 100 zilarrezko plaka eta karpa bat guztiz horniturik.	»
—Appian, The Punic Wars,^[5]

Gerra amaitu baino lehen Afrikara itzuli zen baina ez dago argi operazio gehiagotan parte hartu zuen. Baliteke erromatar herritartasuna eman ziotela.