Huqin

Wikipedia, Entziklopedia askea
Erhu baten alboko ikuspegia, huqin mota arrunta.

Huqin-a (胡琴; pinyin: húqín) Txinako musikan erabiltzen den hari instrumentuen familia bat da. Zubi luze bat lotzen zaion erresonantzia-kaxa biribil, hexagonal edo oktogonal batez osatuta dago. Familiako instrumentuek bi hari dituzte, binaka afinatutako lau hari dituen sihua izan ezik. Kaxak normalean suge-larruaz edo egurrezko laminatuz estaltzen dira. Bi afinazio-larako dituzte, bat hari bakoitzeko. Gehienek arkua harien artean igarotzea ahalbidetzen dute.

Hugin arruntenak erhu deitzen dira, funtsean txinatar biolin gisa deskribatu daitekeena, zhonghu-a edo txinatar biola, eta gaohu-a, Kantoneko musikan erabili ohi den soinu altuagoko instrumentua. Hogeita hamar huqin mota baino gehiago dokumentatu dira.

Familia xiqin () izeneko instrumentuaren ondorengoa dela uste da, jatorriz Xi -ek, Asia erdiko herri nomada batek, erabilia.

XX. mendean, dihu-a, gehu-a eta diyingehu-a bezalako baxu-instrumentuak garatu ziren Txinako orkestra modernoan erabiltzeko. Horietatik, gehu-a eta diyingehu-a, funtsean, biolontxelo eta kontrabaxuen bertsioak dira, huqin tradizionalaren soinuarekin bat egiten duen tinbrea izateko diseinatuta. Oro har, lau hari eta traste dituzte, eta mendebaldeko instrumentuen antzera jotzen dira.

Oso antzeko musika-tresnak erabiltzen dira inguruko herrialdeetan, hala nola Mongolian, Korean, Japonian, Vietnamen, Laosen, Thailandian eta Kanbodian.

Txinako familiako instrumentuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Asiako beste nazio batzuetan erlazionatutako tresnak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]