Norma Pons

Wikipedia, Entziklopedia askea
Norma Pons

Bizitza
JaiotzaRosario1943ko abuztuaren 18a
Herrialdea Argentina
HeriotzaBuenos Aires2014ko apirilaren 29a (70 urte)
Hobiratze lekuaMausoleum of the Argentine Association of Actors (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea
IMDB: nm0690517 Edit the value on Wikidata

Norma Pons, jaiotzaz Norma Delia Orizi (Rosario, Santa Fe, Argentina, 1943ko abuztuaren 18aBuenos Aires, Argentina, 2014ko apirilaren 29a) argentinar vedette eta aktorea izan zen. Mimí Pons vedettearen ahizpa zaharrena zen.[1][2][3]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Norma Pons eta Nacha Guevara Maipo antzokian, 1970

Mimí ahizparekin batera, Rosarioko irrati-antzokietan aritu zen 14 urte zituela.

Canal 13ra joan ondoren Los trabajos de Marrone programa komikoan, Pepito Marronek aldizkarien antzerkira eraman zituen ahizpak. 1969an, Buenos Airesen, Pons ahizpak errebista-ikuskizunen buru bihurtu ziren, hanka ederrak eta erakargarriak zituztelako. José Marrone kapokomiko handiarekin batera Maipo antzokian hasi zen, eta errebista ugari egin zituen harekin; besteak beste, Aleluya Hollywood, Alberto Olmedorekin eta haren arrebarekin batera. Gero, zenbait filmetan parte hartu zuten. Antzerkia ikasi zuen Agustín Alezzo, Rodolfo Graziano eta L. D. Pedreirarekin.

Laurogeiko hamarkadan ,China Zorrillak zuzendutako Fin de semana saioan Normak komediako aktore gisa zituen dohainak Noel Cowarden atentzioa sortu zuen. Ondoren, La mujer invisible filmean zuzendu zuen, Inda Ledesmarekin batera.[4]

Zineman, besteak beste, lehen mailako Fidel Pintos, Canal Lincovsky, José Cibrián, Jorge Porcel, Alberto Fernández de Rosa, Amelia Bence, Juan Carlos Calabró, Gogó Andreu, Javier Portal edo Susana Campos aktoreak izan zituen ondoan

Laurogeiko hamarkadaren bukaeratik, Antonio Gasallaren programako emakume ospetsua bihurtu zen. 1996an, aktore komiko onenaren Martín Fierro saria jaso zuen, eta beste hiru izendapen izan zituen agerraldi berean.

Halaber, Los machos, Situación límite eta Franco Buenaventura, el profe lanetan parte hartu zuen. 2007an, Bewitched-en bertsio argentinarrean Olga interpretatu zuen, Adriana Aizembergen ordez, Aquí no hay quien viva lanean 2008an.

Zinemari dagokionez, Sotto voce (1996) nabarmendu zen, eta aktore onenaren Condor de Plata saria eman zioten.

2010ean, Las chicas del calendario lanaren protagonista izan zen La Comedia antzokian. Ponsek telebistarako lanean jarraitu zuen eta El hombre de tu vida (2011) eta Maltratadas (2011) lanetan Guillermo Francellarekin agertu zen.

2014. urtean Estrella de Mar de Oro saria jaso zuen.[5]

Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014ko apirilaren 29an, asteartean, Mimí ahizpak Norma Pons aurkitu zuen, eserita eta burua mahaigainean zuela. 70 urte zituen. Hil zenean, ShowMatch telebista-programako «Bailando por un sueño» segmentuan parte hartzeko konpromisoa hartu zuen. ShowMatch, bere azken lana hil aurreko gauean eman zuten, ziklo horren inaugurazioan. Etxean lo zegoela bihotzekoak eman zion.[5]

Bere gorpua Buenos Aires hiriko Legegintzaldiko Juan Domingo Perón Aretoan zaindu zuten, eta bertan, besteak beste, Moria Casán, Mimí Ardú, Amelita Vargas, Emilia Mazer aktorea eta Aníbal Pachano koreografoak agurra eman zioten. Haren gorpuzkiak Argentinako Chacarita Hilerriko Aktoreen Elkartearen panteoian daude.[6]

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Izenburua
1968 Mannequin... alta tensión
1969 El bulín
1969 Los debutantes en el amor
1970 El hombre del año
1974 Crimen en el hotel alojamiento
1976 Adiós Sui Generis
1976 La guerra de los sostenes
1980 La noche viene movida
1996 Sotto voce
2003 Sola, como en silencio
2006 Génesis (film laburra)
2008 El cine de Maite
2009 Esa soy yo
2010 Franzie
2010 Intolerancia (Tv-ko film laburra)
2011 Hermanitos del fin del mundo
2012 El pozo
2019 A oscuras

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mimí Pons eta Norma Pons ahipak 1970ean.
Urtea Izenburua Kanala Pertsonaia/rola
1973 Humorisqueta Canal 9 hainbat pertsonaia
1988 Ella contra mí Canal 9 Malena
1988 Gasalla ATC
1990 El Mundo de Antonio Gasalla ATC
1991 Gasalla 91 América TV
1995 El Palacio de la Risa Canal 9
1998 Gasalla en Libertad Canal 9
2002 Franco Buenaventura, el profe Telefé Nina Buenaventura
2003 La peluquería de don Mateo América TV
2004 El deseo Telefé Amiga de Carmen
2005 Una familia especial Canal 13 Lucía
2007 Hechizada Telefé Olga
2008 Aquí no hay quien viva Telefé Nélida Turienso
2011 Los Únicos Canal 13 Olga Huertas
2011 El hombre de tu vida Telefé Dora del Bianco
2011 Maltratadas América TV Beatriz
2011 Vindica América TV 5 atal
2011 Historias de la primera vez América TV Beatriz
2011 Todas a mí América TV Edubina
2013 Farsantes Canal 13 Esther
2013 Historias de corazón (1. atala. Tarjetas personales) Telefé Zulma García
2014 La celebración Telefé Mimicha
2014 Bailando por un sueño 2014 (lejhen saioa) Canal 13 Mirta ( Marcelo Tinelliren izeko), eta epailea

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Izenburua
1965 Chin chin... verano y soda
1965 Vos que lo tenés, cuidalo
1965 Prohibido
1965 Chin Chin... verano y soda
1966 Los coristas rebeldes
1966 Arriba las polleras
1967 Si no es Maipo no es revista
1969 El Maipo en luna nueva
1970 El Maipo esta piantao
1971 Oh Calcutta' Al Uso Nostro
1971 Ruido de aplausos
1971 Nerón vuelve
1973 ¡Chau!...te esperamos en el Cómico
1974 ¡Diferentes!
1975 Aleluya Buenos Aires
1976 Los verdes están en el Maipo
1978 Por siempre Maipo
1978 La revista de champagne
1980 Mi complejo con el champagne
1986 Sugar , Susana Gimenezekin. Zuzendaria: Mario Morgan.
1987 Gasalla es el Maipo y el Maipo es Gasalla
1988 Gasalla en el Lido
1989 Fiebre de heno
1991 Familia de artistas
1992 El mundo de Antonio Gasalla
1995 La mujer invisible
1996 Flores de acero
1997 Cocinando con Elisa
1998 Pum
2001 Brujas
2003 Picadillo de carne,Antonio Gasallarekin.
2004 Vengo por el aviso
2005 Volvió una noche
2006 Operación jajá recargada. Zuzendaria: Gerardo Sofovich.
2008 Secreto entre mujeres
2009 Cash
2009 Doña Flor y sus dos maridos
2009 Nosotras que nos queremos tanto
2010 Las chicas del calendario
2011 Departamento por un día
20122013 Ocho mujeres
20132014 La casa de Bernarda Alba

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Sariak Kategoria Lanaa Emaitza
1991 Martín Fierro sariak Aktore komiko onena Gasaila 91 Izendatua
1993 Martín Fierro sariak Aktore komiko onena El palacio de la Risa Izendatua
1995 ACE sariak Komediako aktore protagoniko onena La mujer invisibe Irabazlea
1995 Martín Fierro sariak Aktore komiko onena El palacio de la Risa Izendatua
1996 Martín Fierro sariak Aktore komiko onena El palacio de la Risa Irabazlea
1997: Zilarrezko Cóndor sariak Aktore onena Sotto Voce Irabazlea
2001 Ezagupen saria - Diploma merituagatik Telebistako aktorea Trayectoria en la última decada Irabazlea
2002 Martín Fierro sariak Aktore onena Franco Buenaventura, El Profe Izendatua
2005 Carlos sariak Emakumezko aktore onena Vengo por el Aviso Irabazlea
2005 Carlos sariak Urrezko saria Norma Pons Irabazlea
2005 Martín Fierro sariak Komediako aktore onena Una familia especial Izendatua
2014 Estrella de Mar sariak Emakumezkoen drama-emanaldi protagonista onena La casa de Bernarda Alba Irabazlea
2014 Estrella de Mar sariak Urrezko saria Norma Pons Irabazlea

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Maranghello, César (2004). Breve historia del cine argentino. Buenos Aires: Alertes. ISBN 84-7584-532-0. 
  • Gorlero, Pablo (2004). M. H. Oliveri, ed. Historia de la comedia musical en la Argentina: desde sus comienzos hasta 1979. Buenos Aires. p. 213.  |fechaacceso= requiere |url= (ayuda)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Norma Pons