Res derelictae

Wikipedia, Entziklopedia askea

Res derelictae, zuzenbidean, jabe batek boluntarioki utzitako jabetza bat izendatzeko erabiltzen den latinezko esapide bat da. Erromatar zuzenbidearen res nullius delakotik eratorritako kontzeptua da, baina hartan ez bezala, honetan jabetza boluntarioki abandonatua edo utzia izan dela nabarmentzen da.