Rosa María Rodríguez Magda

Wikipedia, Entziklopedia askea
Rosa María Rodríguez Magda

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakRosa María Rodríguez Magda
JaiotzaValentzia, 1957 (66/67 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaValentziako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa
Lan nabarmenak
Jasotako sariak

Rosa María Rodríguez Magda (Valentzia, 1957) filosofoa eta idazlea da, pentsamendu garaikidean eta feminismoan aditua. 1989an "transmodernitate" terminoa sortu zuen.[1] Literaturaren kritika egin du, eta jarduera zabala garatu du kulturaren eta argitalpenen kudeaketan.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Filosofia eta Hezkuntza Zientzietako lizentziaduna da, Filosofiako doktorea eta Doktoretzako Sari Berezia jasotakoa Valentziako Unibertsitatean.[1]

Hogeita bost urterekin Bigarren Hezkuntzako Filosofiako katedra lortu zuen. Irakasle gonbidatua izan da, besteak beste, unibertsitate hauetan: l’Université de Paris VIII-Vincennes à Saint-Denis, Université Paris VII, Paris-Dauphineko Unibertsitatea, Mexikoko Unibertsitate Autonomoa, Puerto Rico Marco de Río Piedra Unibertsitatea (Puerto Rico) eta New Yorkeko Unibertsitatean.

1994tik 1997ko martxora arte, Valentziako Literatura Kritikarien Elkarteko lehendakaria izan da.

1996tik 2003ko abendura arte, Valencia Tercer Milenio - UNESCO Fundazioko kultura-zuzendaria izan zen.

2000tik 2011ra, Consell Valencià de Cultura elkarteko kidea.

1998tik 2015era, Pentsamendu Gelako eta Debate aldizkariko zuzendaria. Alfontso Handia erakundea (CECEL-CSIC).Eztabaida

2009tik 2017ra, Vicente Blasco Ibáñez Museo-ikerketa Etxeko zuzendaria.

Literaturaren eta iritziaren kritika egin du maiz Valentziako Probintziak egunkarian, Pueblo Madrid egunkarian, Ahora, Madril eta El País aldizkarietan, Valentziako Erkidegoko argitalpenean. Aldizkari espezializatu askotan ere parte hartzen du: Claves de la Razón Práctica, Leer, El viejo Topo, Isegoria, Hogeita bat, Letren Errepublika, Cuadernos de pensamiento política, Arte internacional (Kolonbia), Lado, Asparkía, Interlitteraria (Estonia), Plural (Puerto Rico)... (hirurehun artikulutik gora argitaratuta).

“Ciudad de Valencia”, “Valentzia”, “Joaquín Garrigues Walker”, “Entsegu Nazionala”, “Príncipe de Asturias en ciencia sociales” sarietan epaimahaikide izan da.

Lan handia egiten ari da kulturaren kudeaketan, nazioarteko hainbat biltzarren antolatzaile gisa, unibertsitateko topaketak, arte erakusketak, UNESCOrekin lankidetzan egindako jarduerak... kulturaren munduko pertsona ospetsuenen partaidetzarekin.

Giza Erantzukizun eta Betebeharren Adierazpenaren sustatzaile eta sinatzailea da (UNESCOren Batzar Nagusian aurkeztua).

Bere testuak ingelesera, frantsesera, italierara, alemanera, txekierara eta estonierara itzuli dira.

1989an Transmodernitate terminoa sortu zuen, bere lanetan teoria hori garatuz.[1]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Juan Gil Albert saiakera (1996)
  • De la Crítica Valenciana (1999)
  • Jovellanos Saiakeraren Nazioarteko Saria (2008)[2]
  • Saiakerako Celia Amorós saria(2019)

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Discurso/Poder, Madrid, EDE col. Teoría y práctica, 1984. (Saiakera).
  • La seducción de la diferencia, Valencia, ed. Victor Orenga, 1987. (Saiakera).
  • En alguna casa junto al mar, Valencia, ed. Victor Orenga.1987. (Narratiba). Segunda edición: Valencia, Palmart argitaletxea, 2002.
  • La sonrisa de Saturno. Hacia una teoría transmoderna, Barcelona, ed. Anthropos, 1989. (Saiakera).
  • Tríptico, Madrid, ed. Endymion, 1992. (Narratiba).
  • Femenino fin de siglo. La seducción de la diferencia ( La seducción de la diferencia-ren berrargitalpen zuzendua eta gehitua), Barcelona, ed. Anthropos, 1994.
  • Las palabras perdidas, Madrid, Huerga & Fierro, 1997. (Aforismoak).
  • El modelo Frankenstein. De la diferencia a la cultura post (Juan Gil Albert saiakera saria 1996), Madrid, ed. Tecnos, 1997ko abendua.
  • Y de las pavesas surgió el frío, Valencia, ed. Palmart, 1998. (Aforismoak)
  • Foucault y la genealogía de los sexos, Barcelona, ed. Anthropos, 1999. (Saiakera)
  • El deseo y la mirada, Valencia, ed. Palmart, 2003. (Poesia)
  • El placer del simulacro, Barcelona, ed. Icaria, 2003. (Ensayo)
  • Transmodernidad, Barcelona, ed. Anthropos, 2004. (Saiakera)
  • La España convertida al islam, Barcelona, Áltera, 2006. (Saiakera)
  • Inexistente Al Andalus. De cómo los intelectuales reinventan el Islam, (Jovellanos Saiakeraren Nazioarteko Saria, 2008) Oviedo, Nobel, 2008.
  • Razón digital y vacío, Valentzia, Alfons el Magnànim, 2010. (Saiakera)
  • Mínimo Inmoralia, Sevilla, Los libros de Umsaludoa, 2011. (Poesia)
  • Floreko kafetegian, Simone de Beauvoirekin, Madril, Sequitur, 2017. (Saiakera eta fikzioa)
  • Hondartza eta espektroak. Pentsamendu garaikideari buruzko saiakera, Valentzia, Pre-textos, 2017. (Saiakera)
  • Emakume gogaikarria. Genero ondoko feminismoak eta transidentitate sexuala, Madril, Ménades, 2019 (Saiakera)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c García Aguilar, Ma. del Carmen. «Filosofía práctica: reflexiones desde la transmodernidad» Benemérita Universidad Autónoma de Puebla ISBN 978-607-525-227-8..
  2. «Premio Jovellanos - Otras Ediciones» web.archive.org 2009-05-08.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]