San Frantziskoren estigmak

San Frantziskoren estigmak
Jatorria
Sortzailea(k)	Grekoa
Sorrera-urtea	1580(e)ko hamarkada
Ezaugarriak
Materiala(k)	olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak	122 () × 105 () cm ;
Genero artistikoa	arte sakroa
Egile-eskubideak	jabetza publiko
Deskribapena
Oinarritua	Saint Francis receiving stigmata (en)
Kokapena
Lekua	San Telmo Museoa
Bilduma	San Telmo Museoa
Inbentarioa	P-000021
Argumentu nagusia	Frantzisko Asiskoa

San Frantziskoren estigmak (gaztelaniaz: Estigmatización de San Francisco de Asís), Grekoak XVI. mendearen amaieran, Toledoko garaian alegia, egindako margolan bat da. Donostiako San Telmo Museoan (Gipuzkoan) erakusten da gaur egun.

Azterketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan honetan protagonismo osoa Frantzisko Asiskoak du. Margolanak bere hagiografiaren gertaera kondatzen digu: Asiskoa, 1224an, otoitz egiteko bakardadean mendira joan zen. Irailaren 14an jainkoari bi gauza eskatu omen zizkion: Jesusen Pasioa bere gorputzean bizitzea eta gaixotasun luze baten ondorioz hiltzea. Otoitz intentsuak egin ondoren estasian sartu zen eta, Bonaventura Bagnoregiokoak idatzi zuen arabera, Jesus bera agertu zitzaion eskuekin gurutzean pairatutako estigmak berdinak Frantziskoren gorputzean egiteko. Asiskoak horrela sortutako zauriak hil arte gorde omen zituen baina ez zituen erakusten.^[1]

Margolanean Frantzisko otoitz egiteko jarreran ikusten dugu, zeruari begira, frantziskotar fraideen abituz jantzita. Erretratu honetan inguruak Grekoaren bestetan baino inguru gehiago ikus daiteke: santua arroken artean dago jarrita, arroka arreak eta marroiak, begetaziorik gabekoak. Ezkerrean zeru puska bat ikus daiteke baina ez da zeru urdina, horia baizik; horren arrazoia gurutzearen eta Jesusen inguruan sortzen den argiaz bilatu behar dugu. Frantzisko eskuak zabalik ditu eta haien artean burezur bat, heriotzaren sinbolo nabarmena dakusagu. Eskuetan estigmen markak txikiak dira. Argia, bestetik, santuaren aurpegia, buruezur eta gurutzea argitzen ditu batez ere.