Uretritis ez-gonokoziko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ohar medikoa
Ohar medikoa
Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Uretritis ez-gonokoziko
Deskribapena
MotaUretritisa
Espezialitateaurologia
Identifikatzaileak
GNS-10N34.1
GNS-9099.4 eta 597

Uretritis ez-gonokozikoa gonorreak eragiten ez duen uretraren hantura da.[1]

Kausak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat kausa ditu:

Lehen aipatutako agente etiologiko gehienak sexu-harremanen bidez transmititzen dira, preserbatiborik erabili gabe, baina norberaren higiene txarra edo barruko arropa ere kontuan hartu behar dira, erabilera partekatua bada.

Sintomatologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sintoma nagusiak hauek izan daitezke: mina, narritadura, azkura, disuria, usain txarreko jariaketa zurixka edo gardena uretratik ateratzen dena, maskuriko tenesmoa, erremina eta mina pixa egitean, sintomak ager daitezke perineo-aldean, ahotik eta sintoma orokor ez-espezifikoak (sukarra, urdaileko mina, etab.). Emakumeen kasuan, bagina-fluxua (uretralaren antzeko ezaugarriak dituena), zerbizitisa, sugarra, mina ager daitezke, eta odoljario oparo batek adieraz dezake infekzioak hanturazko gaixotasun pelbiar batera egin duela aurrera.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Burstein GR, Zenilman JM. (1999ko urtarrila). «Nongonococcal urethritis—a new paradigm» Clin. Infect. Dis. 28 (Suppl 1): S66–73.  doi:10.1086/514728. PMID 10028111..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]