Absintina
Absintina | |
---|---|
![]() | |
Formula kimikoa | C30H40O6 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
SMILES isomerikoa | C[C@H]1[C@@H]2CC[C@]([C@@H]3[C@H]4[C@H]5C=C([C@@]6([C@H]4C(=C3[C@H]2OC1=O)C)[C@@H]5[C@@](CC[C@@H]7[C@@H]6OC(=O)[C@H]7C)(C)O)C)(C)O |
MolView | 3D eredua |
Eponimoa | Asentsio |
Masa molekularra | 496,282489 Da |
Erabilera | |
Elkarrekintza | taste receptor type 2 (en) ![]() |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | PZHWYURJZAPXAN-ILOFNVQHSA-N |
CAS zenbakia | 1362-42-1 |
ChemSpider | 10425847 |
PubChem | 442138 |
Reaxys | 4730201 |
Gmelin | 2366 |
Human Metabolome Database | HMDB0035742 |
KNApSAcK | C00000172 |
UNII | OE5992O64P |
KEGG | C09286 |
Absintina asentsio-belarraren oinarri mingots pozoitsua da. Zenbait landareri haztea eragozten dio. Alkoholetan eta eterrean urtzen da, eta uretan ere bai zerbait. Medikuntzan sukar-kentzaile eta heste-aringarri bezala erabiltzen da.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2017-01-16 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.