Anatasa

Anatasa
Ezaugarri orokorrak
Kategoria	Oxidoak
Formula	TiO2
Nickel-Strunz sailkapena	4.DD.05
Sistema kristalino	Tetragonala
Talde espazial	4/m 2/m 2/m; Talde espaziala I41/amd
Zelda unitatea	a = 3.7845 Å, c = 9.5143 Å; Z = 4
Eponimoa	extension (en)
Aurkikuntza-lekua	Saint-Christophe-en-Oisans
Identifikazioa
Kolorea	Beltza, gorrixkatik marroi argira, urdin iluna edo grisa
Habitoa	Piramidala edo tabularra
Esfoliazioa	[001] eta [011] -en perfektua
Distira	Adamantinoa edo metalikoa
Errefrakzio indizea	nω = 2.561, nε = 2.488
Ezaugarri optikoak	Uniaxiala (-)
Pleokroismoa	Ahula
Birrefringentzia	δ = 0.073
Dentsitate erlatiboa	3.79–3.97

Anatasa titanio oxidoaren hiru mineral formetako bat da, beste biak brookita eta errutiloa direlarik. Beti dago isolatutako eta oso ondo garatutako kristal gisa, eta errutiloa bezala ohikoa da titanio dioxidoaren alterazio gisa jaiotzea, kristal-sistema tetragonalean kristaldua.

Historia

Anatasa, XVIII. mendearen amaieran aurkitu zuen Jean-Godefroy Schreiberrek Oisansen. Naturalista honi, estilbita eta axinitaren aurkikuntza ere zor zaio. Deskribapen ezberdinak izan zituen, 1801ean René-Just Haüy izan zelarik anatasari izena eman ziona. Hasierako analisi kimikoa Louis-Nicolas Vauquelini zor zaio.