Andre Maria eliza (Barasoain)

Koordenatuak: 42°36′13″N 1°38′48″W / 42.60360035°N 1.64679503°W / 42.60360035; -1.64679503
Wikipedia, Entziklopedia askea
Andre Maria eliza
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Nafarroa Garaia
UdalerriaBarasoain
Koordenatuak42°36′13″N 1°38′48″W / 42.60360035°N 1.64679503°W / 42.60360035; -1.64679503
Map

Andre Maria eliza Nafarroa Garaiko Orbaibar ibarreko Barasoain udalerrian XVII. mendeko kristiau eliza bat da. Gotiko-pizkundar estiloa ditu.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elizaren eraikuntza XVII. mendean hasi zen, 1561ean Martin Agirre harginari ordaintzen zitzaionean, baina lanak XVII. mendearen hasierara arte luzatu ziren, 1604an kontratu berri bat sinatu baitzen Joan Sarasti harginarekin. Maisu horiek tenplu gotiko-pizkundar bat eraiki zuten, lau ataleko habearte zabalekoa -1863an erantsitako koruarena, burualde poligonalean koroatzen dena-. Estalki gisa, nerbio izartuak dituen ganga bat zabaltzen da, giltzarri apainduekin. Ebanjelioaren aldetik XVI. mendeko kapera bat atxikitzen da, Azpilikuetarren patronatu izandakoa, familia horretakoa baitzen Doctor Navarrus. Kanpoaldean, harlanduzko fatxada nabarmentzen da, alboetan bi dorre biki dituela. 1863an eraiki zuten, Jose Julian Aranguren Manilako artzapezpikuaren, Barasoainen semearen, kontura, eredu klasizisten arabera. Parrokia honetako ostilamenduaren barruko pieza garrantzitsua erretaula nagusia da, 1617an egina. Bere mazoneria Domingo Bidarterena da, eskultura Juan Angulorena den bitartean. Bere trazak, Manierismoaren garbitasun arkitektonikoarekin, santu eta Kristoren Pasioaren eta Ama Birjinaren Bizitzaren eszena ugariei eskainitako erliebe eta fardelen programa ikonografiko baterako balio du, guztia eskultura erromanistaren berezko monumentaltasun eta indar iraunkorrekin pentsatua. Erretaulak jatorrizko polikromia gordetzen du, eta horrek goraipatzen du. Domingo de Bidarte mihiztatzaileak berak egin zuen San Bartolomeren alboko erretaula 1616an. XIV. mendeko eskultura gotikoaren adibide on bat Gurutziltzatuaren tailua da.

San Bartolomeren martirioaren mihise bat dago, barrokoa, XVII. mendeko azken herenekoa, Madrileik bidalia. Parrokiak urregintzako pieza ugari ditu; aipagarria da Oaxaca hiri mexikarretik bidalitako XVIII. mende hasierako mantensorio barroko bat, zeinak San Migel astilarena egiten aurkezten baitu gizonari eusteko funtzioan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]