Apaltasun

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tadeusz Goreckiren, 'Apaltasuna'

Apaltasuna norbait bere burua ez handiestera bultzatzen duen bertutea da.[1] Bertutearen ikuspegitik, gure trebetasun eta akatsekin onartzea da, haiengatik harrotu gabe. Era berean, apaltasuna harrokeriaren kontrakoa da. Pertsona apal bat ez da ez handiustea, ez interesatua, ez berekoia, pertsona harroa den bezala, buruaskia sentitzen dena eta, oro har, gauzak komenentziagatik egiten dituena.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskaltzaindia. Apaltasun. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Psikologia Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.