Argentinako ipar-ekialdea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Argentinako ipar-ekialdea

Argentinako ipar-ekialdea (NEA) Argentinako Errepublika banatzen den eskualde historiko-geografikoetako bat da. Formosa, Chaco, Corrientes eta Misiones probintziak hartzen ditu barne. Eskualde honek antzeko ezaugarri paisaia, ekologiko, klimatiko eta kultural asko ditu.

NEA eskualde gisa onartzea nahiko berria da, eta antzekotasun sozioekonomiko eta kulturalei gehiago erantzuten die geografikoei baino, nahiz eta klima subtropikala ezaugarri den eskualde osoan, mendebaldeko Chaco eta Formosako ezaugarri kontinental nabarmenekin. Neguan, oso egun gutxitan, tenperatura 0 °C-tik hamarren bat besterik ez da jaisten (egunsentian batez ere), nahiz eta zenbait gunetan, esate baterako, Posadasen eta Puerto Iguazú eremuan, "helada" ere deitzen den fenomeno hori ez da izaten. Bestalde, badaude Chaco Probintziako mendebaldean eskualderako gutxieneko oso baxuekin neguko egunak izan ohi dituzten eremuak. Oro har, klima subtropikal epela nagusitzen da urtean zehar. Antzekotasun handienak kultura-alderdian gertatzen dira, lau probintziek guarani kulturaren eragin handia izan zutelako. Eskualdeko probintziak ere nazio mailan atzeratuenen artean daude, eta haien adierazle ekonomiko eta sozialak bigarren mailarik okerrenak dira NOAren atzetik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]