Arkitektura neobarroko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Arkitektura neobarrokoa (Frantzian Bigarren Inperioko estilo, Erresuma Batuan Baroque Revival eta Alemanian Wilhelminism) arkitektura historizistaren estilo berantiarra izan zen. XIX. mendeko amaieran landu zen, batez ere 1880 urtetik aurrera; nolabait, neoklasizimoa ordezkatu zuen. Hasieran Europan garatu zen; ondoren munduko beste tokietan ere landu zen. Dena dela, arkitektura historizista barruan, ez da erraza "neo" desberdinak bereizi egitea.

Neobarrokoaren arkitektoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eraikin neobarrokoak Euskal Herrian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gurean ere badira adibide batzuk:

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]