Batezbesteko anomalia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Diagrama honetan batez besteko anomaliaren (M) angeluak ikus daitezke, anomalia eszetrikoarekin (E), egiazko anomaliarekin (), orbitarekin eta zirkunferentzia nagusiarekin batera.

Batezbesteko anomalia iragan den orbita-periodo baten zatikia da, angelu gisa adierazia; elipsearen ardatza baliatuz angelu bat sortzen duen itxurazko planeta bat ere izan daiteke, baldin eta zirkunferentzia baten inguruan mugimendu uniformean badabil aipatutako objektua. Zirkunferentzia honen diametroak elipsearen ardatz nagusiarekin bat etorri behar du. Batez besteko anomalia M letraren bidez adierazten da.

t0 planeta perigeotik igaro zen unea bada, t une bateko batez besteko anomalia hurrena da: n batez besteko mugimendua da.

Adibidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marte planetaren kasuan, bere urte siderala 686,98 egun direla jakinik, planeta bere periheliotik igaro eta handik 80 egunera izango duen batez besteko anomalia jakin nahi badugu, hurrena egin behar dugu:

Batez besteko mugimendua (n)=0,524033º/egun eta :=41º,9226

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]