Berenice (ipuina)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Berenice
"Berenice" idazlanaren lehen argitalpena.
Datuak
IdazleaEdgar Allan Poe (1835)
Argitaratze-data1835ko martxoa
GeneroaSuspensea
Jatorrizko izenburuaBerenice – A Tale
Hizkuntzaingelesa
ArgitaletxeaSouthern Literary Messenger (en) Itzuli
Herrialdea AEB
Euskaraz
IzenburuaBerenize
ItzultzaileaKoro Navarro
Argitaratze-data2000
BildumaKontakizunak liburua
Literatura Unibertsala

Berenize (Berenice, ingelesez) Edgar Allan Poe estatubatuar idazlearen kontakizun labur bat da. 1835eko abenduan Southern Literary Messenger aldizkarietan argitaratu zen.

2000an Koro Navarrok euskarazko itzulpena Poeren kontakizun laburrez osatutako Kontakizunak liburuan Berenize izenburupean argitaratu zuen.

Argumentua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Egaeus bere lehengusina Berenizerekin ezkontzeko prestatzen ari da, baina bere kaxara egoteko joera piztu eta gainontzeko mundutik isolatzen dela dirudi. Gaixotasun ezezagun baten ondorioz, Berenize zahartzen hasiko da, azkenean bere gorputzetik bizirik dagoela dirudien zati bakarra hortzak izango dira, Egaeus mutilari haienganako obsesioa piztuko zaio. Azkenean Berenize hil eta Egaeus bakarrik egoteko trantze horietako batean sartuko da. Bere zerbitzarietako batek eten eta Berenizen hilobia profanatu egin dutela esango dio. Egaeus odolez estalia agertuko da, eta bere alboan, hainbat dentista tresneriaz eta 32 hortzdun kaxatxo batez inguratua. Bestalde, denak Berenize bizirik lurperatua izan zela pentsaraztea bultzatzen du.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]