Hondakin-uren tratamendu: berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
No edit summary |
||
| 14. lerroa: | 14. lerroa: | ||
Araztegietan burutzen den hondakin-uren tratamenduak efluente garbia sortuko du, alde batetik (erreka, ibai edo isasora isuriko dena), eta sedimentu solido bat, lohi izenekoa, hondakin-uraren zikinkeri gehiena duena, bioerreaktoreetan prozesu [[anaerobio]] baten bidez tratatuko dena. |
Araztegietan burutzen den hondakin-uren tratamenduak efluente garbia sortuko du, alde batetik (erreka, ibai edo isasora isuriko dena), eta sedimentu solido bat, lohi izenekoa, hondakin-uraren zikinkeri gehiena duena, bioerreaktoreetan prozesu [[anaerobio]] baten bidez tratatuko dena. |
||
Herri edo hiri bateko [[araztegi]] batek etapa desberdinetan tratatzen ditu jasotako hondakin-urak. Ohiko tratamenduak honako fase hauek ditu: |
|||
*aurre-tratamendua: hondakin-urek dituzten hondarrik handienak baztertu egiten ditu. |
|||
*tratamendu primarioa: [[esekidura]]n dauden solidoak kentzen ditu. |
|||
*tratamendu sekundario edo biologikoa: ingurugiro [[aerobio]] batean, [[mikrobio]] batzuek hondakin-urek dakarten materia organikoa [[katabolismo|katabolizatzen]] dute, horren kontzentrazioa nabarmen jaitsiz |
|||
*tratamendu tertziarioa: efluentearen egoera hobetzen du ingurune natural batera (erreka, ibai, itsasoa...) isuri aurretik. |
|||
[[Kategoria: Bioteknologia]] |
[[Kategoria: Bioteknologia]] |
||
15:18, 20 urtarrila 2012ko berrikusketa
 |
Artikulu hau hobetzeko lanean ari da Josu lankidea. Hori dela eta, beharbada hutsuneren batzuk izango dira edukian edo formatuan. Mesedez, aldaketa handi bat egin baino lehen, eztabaida ezazu haren lankide orrian edo artikuluaren eztabaida orrian, erredakzioa koordinatzeko. |
Hondakin-uren tratamendua prozesu fisiko-kimiko eta biologikoen bidez ur horiek dituzten kutsazaile organiko zein inorganiko gehienen ezabapenean datza. Araztegietan burutzen den tratamendu honek ibai eta erreketara ur garbia isurtzea ahalbidetzen du, hondakin-ur zikinak efluente garbi bat bihurtzen baititu.
Hondakin-uren tratamendua bereizi egin behar da edateko uraren arazketatik. Lehenengo prozesuak ur zikinak garbitzen ditu, eta bigarrenak ur garbiak edateko moduko ur bihurtzen ditu.
Hondakin-urak etxeetako eta industrietako hondakin likidoak dira, estolderietan bideratzen direnak. Baita euritako urak ere. Hiri-hondakinak dira, hiru ezaugarri dutenak: hondakin fekalak dituzte, oxigeno gutxi, eta materia organiko ugari (OEB: >200).
Sortzen diren leku berean (etxeetan, baserrietan, lantegietan...) tratatzen dita batzuetan hondakin-urak, hobi septikoetan edo antzeko egituretan. Industrietako hondakin-urek, bestalde, gai toxiko asko dituzte maiz, araztegira bidali aurretik lantegian bertan tratatu behar direnak.
Hondakin-uren arazketak ekosistemaren babesa ez ezik (ibaiak, errekak eta itsasoak ez zikintzea, alegia), biztanleriaren baldintza higienikoak areagotzea eta izurriteak ekiditea ere bilatzen du: tratatu gabeko hondakin-urak bat etorriko balira nekazal-jarduerarekin ondorio tamalgarriak sor litezke. Horregatik, efluente argiak lortzea funtsezko zeregina da, ikuspuntu ekologiko zein osasun-irizpide batetik.
Araztegietan burutzen den hondakin-uren tratamenduak efluente garbia sortuko du, alde batetik (erreka, ibai edo isasora isuriko dena), eta sedimentu solido bat, lohi izenekoa, hondakin-uraren zikinkeri gehiena duena, bioerreaktoreetan prozesu anaerobio baten bidez tratatuko dena.
Herri edo hiri bateko araztegi batek etapa desberdinetan tratatzen ditu jasotako hondakin-urak. Ohiko tratamenduak honako fase hauek ditu:
- aurre-tratamendua: hondakin-urek dituzten hondarrik handienak baztertu egiten ditu.
- tratamendu primarioa: esekiduran dauden solidoak kentzen ditu.
- tratamendu sekundario edo biologikoa: ingurugiro aerobio batean, mikrobio batzuek hondakin-urek dakarten materia organikoa katabolizatzen dute, horren kontzentrazioa nabarmen jaitsiz
- tratamendu tertziarioa: efluentearen egoera hobetzen du ingurune natural batera (erreka, ibai, itsasoa...) isuri aurretik.