Abstinentzia-sindrome

Abstinentzia-sindromea pertsona batengan adikzioa eragin duen substantzia hartu edo jarduera egiteari uzten denean sortzen den sintoma eta erreakzioen multzoa da.

Alkoholaren gehiegizko erabilerak tolerantziara, mendekotasun fisikora eta ondoko abtinentzia-sindrometara eramaten du. Abtinentzia-sindromea batez ere da nerbio sistema zentrala hiperkitzikakortasun-egoeran mantentzen delako.

Sindrome hau gaixotasun psikologikoetan ere ager daiteke; hauen artean mendekotasun emozionala. Azken honetan ez dago droga edo sustantziekiko mendekotasunik baina bai beste pertsonekikoa, hori dela eta, sujetuak jasaten dituen min emozionalak min fisiko bihurtzen dira.

Sintomek, sustantziaren eta mendekotasunean iraundako denboraren arabera, formaz eta intentsitatez aldatuagatik, kasu guztietan, sindromeak, nerbio-sistemaren desoreka egon izateagatik datoz.

Ezaugarri klinikoak

Abstinentzia-sindromearen gogortasunak arinetatik alda dezake bezala adibidez ametsaren gorabehera txikiak eta tokian bizitzak arriskuan parte hartzen heltzen dezakeen eldarnio bezala sintomengatik maila zorrotzetara arte estutasuna, bereziki haluzinazioak eta kasu konbultsio askotan.

Sintomak

-Urduritasuna -Buruko mina

-Aluzinazioak -Hipertentsioa

-Anorexia -Sukarra

-Antzietatea -Loezina

-Errakuntza -Botakagurea

-Depresioa -Ahultasuna

-Beldurra -Suminkortasuna

Diagnostikoa

Orokorrean honetan datza:

• Sintomen behaketa.
• Historia klinikoa, gehienetan familia eta lagunen laguntzarekin batera.
• Rebisio medikua mediku orokorrak, adiktologoak edota larrialdietako mediku batek egina.
• Kasu batzuetan, toxikologia azterketa egiteko beharra dago. Azterketa hauek, gernu azterketak edo odol azterketak dira.

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.