Edukira joan

Bus sare

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bus topologiako sarea

Bus sarean estazio guztiak interfazeen bidez transmisio-bide bakarrera konektatzen dira. Estazio batek seinalea bidaltzen duenen transmisio-bidean zehar zabaltzen da, difusio komunikazioa alegia.

  • Estazioaren eta kanalaren arteko komunikazioa full-duplexa da
  • Kanaleko muturrak terminal buruetan bukatzen dute
  • Terminal buruak, ailegatzen zaizkion seinaleak xurgatzen ditu, kanalera bueltan ez joateko eta honela talkak saihestu.

Sare lokal txikietan topologiarik erabiliena izan zen baina 1997-2000 urte ingurutik aurrera switchak erabiltzen direnez sare lokal konmutatuak bilakatu dira. Topologia hau erabiltzen duten sare arkitekturarik nagusienak Ethernet (IEEE 802.3 araua) eta Token bus (IEEE 802.4 araua) dira.

  • Estazio baten hutsegiteak berari bakarrik eragiten dio.
  • Lan-estazioak pasiboak dira, ez dute seinalea berriz anplifikatu behar
  • Modularitatea: Estazioak jarri eta kentzeko erraza. Banaketa geografikorako egokitzeko gaitasuna
  • Instalatzeko erraza

Desabantailak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Busak (kanala) huts egiten badu, sare guztia geratzen da komunikaziorik gabe
  • Mezuak euren artean oztopatu ahal dira (talkak)
  • Baliabideak ez dira berdin banatzen. Estazio bat baliabidearekiko beste bat baino hurbilago badago arinagoa komunikatuko da urrunago dagoen estazioa baino.
  • Sarearen funtzionamendu normala eten gabe, kanpotar batek bus sarean eskua sar ditzake (sarea zulatu)
  • Transmisio-bidearen muga 2.000 metrotan dago
  • Matxurak isolatzeko ez da erraza. Ekipo guztiak banaka ikuskatu behar dira

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]