Caviahue-Copahue
| Caviahue-Copahue | |
|---|---|
| udalerria | |
 | |
| Administrazioa | |
| Estatu burujabe |  Argentina |
| Argentinar probintzia | Neuquen probintzia |
| Posta kodea | Q8349 |
| Herriburua | Caviahue (en)  |
| Geografia | |
| Koordenatuak | 37°49′06″S 71°05′47″W / 37.8183°S 71.0964°W |
 | |
| Azalera | 753 km² |
| Altuera | 1.600 m |
| Mugakideak | Txile |
| Demografia | |
| Biztanleria | 608 (2010) |
| Dentsitatea | 0,81 bizt/km² |
| Informazio gehigarria | |
| Sorrera | 1999ko martxoa |
| Ordu eremua | UTC−03:00 |
Caviahue-Copahue Argentinako Neuquén probintziako ipar-mendebaldeko Ñorquín departamenduko udalerri bat da. Udalerria herri batek, Caviahue-k, eta biztanleria iraunkorrik gabeko turismo zentro batek, Copahue-k, non ur termalak dauden, mundu osoan ezagunak diren beren iturri termalen kalitateagatik. Caviahue herria eta Caviahue aintzira dauden sakonunea Caldera de Caviahue izeneko kaldera bolkanikoa da.
Leku-izenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Caviahue eta copahue izenek maputxe hizkuntzan hau adierazten dute: ospakizun edo bilera-leku sakratu [1] eta sufre lekua [1] hurrenez hurren.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mendeetan balio terapeutikoko eskualdea, kreolak bertara sartu ziren, 1870ean bakarrik, Pedro Ortiz Velez doktoreak (Txilen bizi zen mediku argentinarra) Cheuquel buruzagiaren (Purrán anaia) bere gaixoak ekartzeko baimena lortu zuenean.
Azpiegiturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1999an, kaleetarako zoru berogailu sistema inauguratu zen Copahuen, beroak kaleak desizoztuta edukitzeko aukera emanez, eta horrela urtaroak luzatzeko aukera eman zuen. Sistema horrek lurrun geotermikoa hartzen du 1.300 m-ko sakoneran dauden putzuetatik (110 ° C-etik gorako tenperaturarekin) eta kaleen azpian banatzen du 45.000 m-ko hodi herdoilgaitzetan zehar. Askatzen duten tenperaturak elurra edo izotza pilatzea saihesten du. Era berean, sistema hau zaharkituta egon da hainbat urtez, klima gogorragatik eta mantentze eta inbertsio faltagatik.
Caviahue herrian, kale nagusietan izan ezik, kaleak zapaldutako elurrarekin mantentzen dira, neguko denboraldian zehar eta herrian zehar eta basoko bideetatik iraupen-eskiekin edo elur-erraketekin ibil zaitezke, eta Agrio ibaiko 7 ur-jauzietaraino iritsi.
Gastronomia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Inguruko gastronomia tipikoa ahuntz eta arkume patagonikoetan oinarrituta egindako platerak izan ohi dira.
turismoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Copahue munduko hiru gune hidrotermal garrantzitsuenetako bat da. Bere ur mineral-sendagarrien, lokatzaren, algen eta lurkrunen bikaintasunari esker, leku hau jende ugari bisitatzen du, osteoartikulazio, dermatologia eta arnas gaixotasunetarako arintze bila. Horri edateko urekin terapia hidroponikoak gehitzen zaizkio; zeini digestio-propietate, antianemiko eta dinamizatzaileak egozten zaizkie. Diabetesaren eta beste gaixotasun gastrointestinal batzuen tratamenduan erabiltzen dira. Egunero 2000 tratamendu inguru egiteko ahalmena du eta azarotik apirilera bitartean lan egiten du, neguan ia erabat estaltzen duten elur-metroak direla eta. Copahueko aberastasun termikoa Probintziako Estatuak ustiatzen du Termasko Probintzia Erakundearen bitartez. [2]
Bigarren jarduera turistiko garrantzitsuena eskiarekin lotutakoa da, Caviahue eskigunean garatua, 13 eski pista eta 9 igogailu dituena.
Kirol-arrantza Fly Cast modalitatean egiten da, harrapatutako ale guztiak nahitaez itzultzearekin. Arrantza-ingurune publikoak Hualcupén aintzira, Hualcupén erreka eta Agrio ibaia dira. Ortzadar-amurrainaren, fontinalis eta perka aleak lortzen dira.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Zona Copahue Caviahue Sitio web argentinaxplora, consultado el 25 de agosto de 2010.
- ↑ Sitio del Ente Provincial de Termas
