Egoera kitzikatu
Mekanika kuantikoan, sistema baten egoera kitzikatu bat (hala nola elektroi bat, nukleo atomiko bat, atomo bat edo molekula bat) edozein egoera kuantiko metaegonkor da, oinarrizko egoera baino energia handiagoa izanik (hau da, minimo absolutua baino energia gehiago), "berez desegiten" du, eta oinarrizko egoerara itzultzen da.[1]
Egoera kitzikatuan dagoen sistema baten bizitza erabilgarria laburra izaten da: energia kantitate bat (fotoi bat edo fonoi bat, adibidez) berez edo modu induzituan igortzen da, oro har, sistema egoera kitzikatura sustatu eta gutxira, eta sistema energia apalagoko egoera batera itzultzen da (egoera ez hain kitzikatua edo oinarrizko egoera). Energia-maila batera itzultze horri gainbehera deitzen zaio askotan, eta kitzikapenaren alderantzizkoa da.
Bizitza ertain luzeko egoera kitzikatuei metaegonkor deritze maiz. Bizitza ertain luzeko isomero nuklearrak eta oxigeno singletea dira horren bi adibide.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Diccionario de química física. J. M. Costa. Ediciones Díaz de Santos, 2005. ISBN 8479786914. Pág. 222
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q215328