Ernestina Otero
| Ernestina Otero | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Redondela, 1890eko urriaren 23a |
| Herrialdea |  Galizia |
| Heriotza | Redondela, 1956ko otsailaren 13a (65 urte) |
| Familia | |
| Aita | Pedro Otero Milleiro |
| Ezkontidea(k) | Luis Pereira Miguez (en)  |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | irakaslea eta pedagogoa |
Ernestina Otero Sestelo, (Redondela, Pontevedra, 1890eko urriaren 23a – ib., Pontevedra, 1956ko otsailaren 13a) galiziar maistra, pedagogoa eta eskolako zuzendaria izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ernestinak, zazpi neba-arrebetatik zaharrenak, Redondelan egin zituen lehen ikasketak, eta Pontevedran, oinarrizko irakasleenak. 1908an amaitu zituen ikasketak, eta, gero, goi-mailako tituluarekin osatu zuen Madrilgo Irakasleen Goi Mailako Ikasketen Eskolako bigarren promozioan (1910-1913), non Irakaskuntzako Erakunde Libreko irakasleen eragina jaso baitzuen, Luis de Zuluetarena estareko.[1]
1914an bere herriko Luís Pereira Míguez farmazeutikoarekin ezkondu zen, eta Pontevedrako Eskola Normalean pedagogia irakasle izendatu zuten.
Maistra ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bigarren Errepublikako gobernura iritsi zenean, Ernestinak Irakasle Eskola zuzendu zuen eta Pontevedrako Lehen Hezkuntzako Kontseilu Probintzialeko buru izan zen. Azken kargu horretan egon zen denboran, hainbat kanpaina egin ziren haurrak eskolara joatea sustatzeko, ikastetxeak sortzea bultzatu zen, helduen hezkuntza zabaldu zen, udal-batzordeekin lankidetzan aritu ziren nekazaritza-eremu esperimentalak eta artisautza- eta industria-tailerrak erabiltzeko, eta Galiziako ezaugarri geografikoak eta kulturalak aztertzea eta ikertzea sustatu zen. Estudos Galegos mintegian eta beste ekimen batzuetan ere parte hartu zuen, hala nola Galiziako Landa Eskolan.[2] 1933an Galiziako intelektualen manifestua sinatu zuen Autonomia Estatutuaren alde.[3]
Gerra zibilaren eragina[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Espainiako Gerra Zibila hastean, gobernuak katedratik bereizi, eta baja eman zioten eskalan (1937ko ekainaren 12a). Gerra amaitu ondoren, bere espedientea berrikusi eta bere kargura itzuli zen, “zuzendaritza eta konfiantzako karguak nahitaez lekuz aldatu eta desgaitu” (1939ko abenduaren 7a). Ourensera bidali zuten, eta hamar urte eman zituen han, 1951ko urriaren 1ean Pontevedrako Eskola Normaleko pedagogiako irakasle numerarioaren plaza bete zuen arte (gero Xesuseko Santa Tareixa Irakasle Eskola deitu zioten).
1951n Pontevedrara itzuli zen, eta bost urte geroago hil zen, 65 urte zituela.[1]
Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Redondelako Udalak bere izena daraman kale bat eskaini zion.
- Ernestina Otero sariak, Pontevedrako Udaleko Berdintasun Zinegotzigoak sustatuak, Galiziako unibertsitateetako ikasleentzako gradu eta master amaierako lanetan genero-ikuspegia txertatzeko.[4]
- Ernestina Otero 'Loitando pola Igualdade' sariak, Redondelako Paxaretas Asemblea Feministak sustatuak[5]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Puga Pereira, Manuel (1992). «Ernestina Otero Sestelo. Pedagoga». Sada: Edicións do Castro. ISBN 84-7492-576-2.
- Marco, Aurora (2007). «Dicionario de mulleres galegas». Vigo: A Nosa Terra. ISBN 978-84-8341-146-9.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b «Ernestina Elena Otero Sestelo | Álbum de mulleres | culturagalega.org» www.culturagalega.org.
- ↑ Manuel Puga repasa la vida de la pedagoga Ernestina Otero. 2 de marzo de 2017.
- ↑ «Ernestina Otero – Almanaque das Irmandades» almanaquedasirmandades.gal.
- ↑ Vigo, Faro de. La entrega de los Premios Ernestina Otero cierra las actividades del 25-N. .
- ↑ Vigo, Faro de. «Paxaretas convoca el primer premio "Ernestina Otero" por la igualdad» www.farodevigo.es.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Galiziako emakumeak: irakaskuntzarako sarbidea (Galizian) (Historias de Galicia) TVG
- Bi bizitza... El Correo Gallegoren bi maisu-artxibo
Datuak: Q8777342