Eskandinaviar zuzenbide

Eskandinaviar zuzenbidea Europako iparraldeko herrialdeetako (Danimarka, Islandia, Norvegia, Suedia eta Suomi) lege-sistema da, zuzenbide kontinentaleko azpitaldea. Izendapena gaur egungo legedietarako nahi historikoetarako erabiltzen da, Eskandinaviako herri eta herrialdeetako lege-sistemen sorrerari buruzko eta haien antzekotasunei buruzko azterlanetan. Europako zuzenbide kontinentaleko iparraldeko adar ere esan izan zaio; eta zenbait historia- edo lege-testuingurutan, germaniar zuzenbidearen ataltzat hartzen da.

Europako zuzenbide kontinental mota guztiak legez, eskandinaviar zuzenbidea legeetan oinarritzen da, aurrekarietan funtsatutako anglo-amerikar zuzenbide-adarraren (common law) aldean.

XIX. mendea baino lehen, Europako herrialdeek administrazio eta legedi beregainak zeuzkaten. Hala ere, 1872an, Europako iparraldeko herrialdeek legegintza-elkarlana antolatu zuten. Horiek horrela, bereziki kontratuen eta merkataritzaren arloan zein sendiarekin, herritartasunarekin eta estradizioarekin lotutakoetan bost estatuek legedi bateratua lortu dute.