Estrella Solé i Casadellà

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Estrella Solé i Casadellà

(2019)
Ahotsa
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakEstel Solé i Casadellà
JaiotzaMolins de Rei, 1987ko urtarrilaren 1a (37 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakkatalana
Jarduerak
Jardueraktelebista-aktorea, poeta, antzerki aktorea, antzerkigilea, idazlea eta aktorea
Jasotako sariak
IMDB: nm2395719 Facebook: estel.sole Twitter: EstelSole Edit the value on Wikidata

Estrella Solé i Casadellà (Molins de Rei, 1987) aktore eta idazle katalana da. TV3 telebista publikoko La Riera seriean egindako aktore lanagatik[1] ezaguna da. Antzerkian eta telebistan lan egiteaz gain, oso gaztetatik aritu da idazten: 1997an Mercè Rodoreda Literatura Narratibaren Sarirako[2] akzesita jaso zuen Estranya guineu de setembre liburuagatik, 2003an Mateu Janés-Montserrat Pujol Poesia Sarietarako akzesita[3] eta 2011n argitaratu ez duten poetei ematen zaien Amadeu Oller saria irabazi zune Dones que somiaven ser altres dones poesia liburuarekin[4].

2013an antzerkigile gisa debuta egin zuen Animals de companyia lanarekin. Etxe partikularretan antzeztu ondoren, nazioarteko bira bat egin zuen Erdialdeko Amerikan, eta, azkenik, Bartzelonako Club Capitol antzokian aritu zen bi denboralditan[5]. Poesia arloan, hainbat errezitalditan parte hartu du, eta bi liburu argitaratu ditu: Dones que somiaven ser altres dones (Editorial Galerada, Premi Amadeu Oller 2011[4]) eta Si uneixes tots els punts (Editorial Galerada). Antzerkian, zineman eta telebistan lan egiteaz gain kolaboratzaile gisa aritu da SER katean eta Catalunya Ràdio katean.

Argitaratutako liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2011 - Dones que somiaven ser altres dones (Galerada) [6]
  • 2013 - Si uneixes tots els punts Paula Bonet Herrero ilustratzailearen irudiekin (Galerada)[7]
  • 2016 - Animals de companyia (Comanegra)[8]
  • 2016 - Si no puc volar (Rosa dels Vents)[9]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) «Estel Solé» cine.com (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  2. ↑ (Katalanez) «Premi Mercè Rodoreda» Òmnium Cultural (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  3. ↑ (Katalanez) «Estel Solé» CCCB (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  4. ↑ a b (Katalanez) Premi Amadeu Oller - Els Premiats. 2019-10-13 (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  5. ↑ (Katalanez) «"Animals de Companyia" en el Club Capitol» www.barcelona.cat (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  6. ↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2011). «Dones que somiaven ser altres dones.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-38-7. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  7. ↑ (Katalanez) Solé, Estel. «Si uneixes tots els punts.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-52-3. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  8. ↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2016). Animals de companyia. D: COMANEGRA ISBN 978-84-16605-13-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
  9. ↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2016). «Si no puc volar» www.nollegiu.com (ROSA DELS VENTS) ISBN 978-84-16430-06-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Estrella_Solé_i_Casadellà&oldid=9412066"(e)tik eskuratuta