Estrella Solé i Casadellà

Estrella Solé i Casadellà
	; (2019) Irudi gehiago
	Ahotsa
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Estel Solé i Casadellà
Jaiotza	Molins de Rei, 1987ko urtarrilaren 1a (38 urte)
Herrialdea	Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzak	katalana
Jarduerak
Jarduerak	telebista-aktorea, poeta, antzerki aktorea, antzerkigilea, idazlea eta aktorea
	Parte-hartzailea Construïm el nou cicle (en) ; Defensem l'escola en català ; Q120782169 ;
Jasotako sariak	ikusi Premi Amadeu Oller (2011) ;

Estrella Solé i Casadellà (Molins de Rei, 1987) aktore eta idazle katalana da. TV3 telebista publikoko La Riera seriean egindako aktore lanagatik^[1] ezaguna da. Antzerkian eta telebistan lan egiteaz gain, oso gaztetatik aritu da idazten: 1997an Mercè Rodoreda Literatura Narratibaren Sarirako^[2] akzesita jaso zuen Estranya guineu de setembre liburuagatik, 2003an Mateu Janés-Montserrat Pujol Poesia Sarietarako akzesita^[3] eta 2011n argitaratu ez duten poetei ematen zaien Amadeu Oller saria irabazi zune Dones que somiaven ser altres dones poesia liburuarekin^[4].

2013an antzerkigile gisa debuta egin zuen Animals de companyia lanarekin. Etxe partikularretan antzeztu ondoren, nazioarteko bira bat egin zuen Erdialdeko Amerikan, eta, azkenik, Bartzelonako Club Capitol antzokian aritu zen bi denboralditan^[5]. Poesia arloan, hainbat errezitalditan parte hartu du, eta bi liburu argitaratu ditu: Dones que somiaven ser altres dones (Editorial Galerada, Premi Amadeu Oller 2011^[4]) eta Si uneixes tots els punts (Editorial Galerada). Antzerkian, zineman eta telebistan lan egiteaz gain kolaboratzaile gisa aritu da SER katean eta Catalunya Ràdio katean.

Argitaratutako liburuak

2011 - Dones que somiaven ser altres dones (Galerada) ^[6]
2013 - Si uneixes tots els punts Paula Bonet Herrero ilustratzailearen irudiekin (Galerada)^[7]
2016 - Animals de companyia (Comanegra)^[8]
2016 - Si no puc volar (Rosa dels Vents)^[9]

Erreferentziak

↑ (Gaztelaniaz) «Estel Solé» cine.com (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) «Premi Mercè Rodoreda» Òmnium Cultural (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) «Estel Solé» CCCB (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ ^a ^b (Katalanez) Premi Amadeu Oller - Els Premiats. 2019-10-13 (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) «"Animals de Companyia" en el Club Capitol» www.barcelona.cat (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2011). «Dones que somiaven ser altres dones.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-38-7. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) Solé, Estel. «Si uneixes tots els punts.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-52-3. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2016). Animals de companyia. D: COMANEGRA ISBN 978-84-16605-13-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).
↑ (Katalanez) Solé, Estel. (2016). «Si no puc volar» www.nollegiu.com (ROSA DELS VENTS) ISBN 978-84-16430-06-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

Kanpo estekak

Datuak: Q24042331
Multimedia: Estel Solé / Q24042331

[1] (Gaztelaniaz) «Estel Solé» cine.com (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[2] (Katalanez) «Premi Mercè Rodoreda» Òmnium Cultural (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[3] (Katalanez) «Estel Solé» CCCB (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[:0-4] (Katalanez) Premi Amadeu Oller - Els Premiats. 2019-10-13 (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[5] (Katalanez) «"Animals de Companyia" en el Club Capitol» www.barcelona.cat (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[6] (Katalanez) Solé, Estel. (2011). «Dones que somiaven ser altres dones.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-38-7. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[7] (Katalanez) Solé, Estel. «Si uneixes tots els punts.» www.nollegiu.com (GALERADA) ISBN 978-84-96786-52-3. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[8] (Katalanez) Solé, Estel. (2016). Animals de companyia. D: COMANEGRA ISBN 978-84-16605-13-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[9] (Katalanez) Solé, Estel. (2016). «Si no puc volar» www.nollegiu.com (ROSA DELS VENTS) ISBN 978-84-16430-06-2. (Noiz kontsultatua: 2023-08-25).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]