Gag bisual

Charlie Chaplinen The Pawnshop

Gag bisuala, komedian, umorea zabaltzen duen irudia da, hau da, gehienetan hitzak erabili gabe.^[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gag bisualak hasieran antzerkian erabili ziren.^[2] Film baten lehen erabilera ezaguna, agerikoa izan zitekeen bezala, L 'Arroseur Arrosé (Ureztatzaile ureztatua) zinearen historiako umorezko lehen filmean gertatu zen. Filma Lumière anaiek filmatu zuten metrajeko minutu batean, 1895ean, eta lorezain bat, landareak ureztatzen dituena, azkenean haur baten bihurrikeriaren helburu bihurtzen da. Gag bisualen erabileran Georges Méliès benetako aintzindaria izan zen. Zinema mutuan gagen erabilera ezinbestekoa zen eta genero horretan garapen handia izan zuen.

Zineman[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinemaren historian zuzendari askok umorearen zatirik handiena ikusizko gag batzuetan oinarrituta lortu dute, elkarrizketa erabili gabe sarritan. Adibide berrienetako Rowan Atkinsonen Mister Bean dugu baina antzeko klasiko asko daude, esaterako Charles Chaplin Charlotekin, Harold Lloyd, Buster Keaton, Ben Turpin edo Harpo eta Groucho Marx.^[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ https://books.google.es/books?id=xFUEAAAAMBAJ&q="sight+gag"&pg=PA8&redir_esc=y#v=snippet&q="sight%20gag"&f=false
↑ Carroll, Noel (1996). Theorizing the moving image. Cambridge University Press. 146 or. ISBN 978-0-521-46049-1.
↑ Ibidem.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q1191969
Multimedia: Visual gag / Q1191969

[1] ttps://books.google.es/books?id=xFUEAAAAMBAJ&q="sight+gag"&pg=PA8&redir_esc=y#v=snippet&q="sight%20gag"&f=false

[2] Carroll, Noel (1996). Theorizing the moving image. Cambridge University Press. 146 or. ISBN 978-0-521-46049-1.

[3] Ibidem.

[1]

[2]

[3]