Idolopeia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Idiolopeia erretorika barruan pentsamendu baliabidea dugu hau non funtsean hildako pertsona baten ahoan diskurtso bat jartzen dugun. Etimologikoki grezieratik dator, εἰδωλοποιΐα, euskaraz irudi baten errepresentazioa. Adibide klasikoa Zizeronena dugu: honek, De Senectute liburuan, hilda zegoen Katoni ahotsa eman zion.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]