Izotz-prismak
Izotz-prismak izotz-kristalen prezipitazioa da. Kristalak adarkatu gabeak, orratz-, zutabe- edo plaka-formakoak izaten dira, eta batzuetan airean esekita daudela dirudi, oso meheak izaten baitira. Mota horretako kristalak hodei batetik nahiz zeru oskarbitik eror daitezke.[1]
Fenomeno meteorologiko honi izotz-kristal diote eta METAR kodean IC du ikur. Izotz-prisma, oro har, bestela garbi edo ia garbi egongo liratekeen zeruen azpian sortzen da, eta, beraz, batzuetan zeru garbiaren prezipitazioa esaten zaio. Izotz-prismak sarriago ikusten ditugu Antartikan eta Artikoan, baina edozein lekutan gerta daiteke izozte-puntutik oso beherako tenperaturak daudenean. Lurraren eremu polarretan, izotz-prismak egun batzuetan iraun dezake etenik gabe.
Sorrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Izotz-kristal horiek, oro har, gainazalean tenperatura-alderantzikatze bat dagoenean sortzen dira, eta lurraren gaineko aire beroena aire hotzenarekin nahasten da gainazaletik gertu.[2] Aire beroenak aire hotzenak baino ur-lurrun gehiago duenez, nahasketa horrek ur-lurruna garraiatu ohi du airera lurrazaletik gertu, eta, ondorioz, gainazaletik gertu dagoen airearen hezetasun erlatiboa handitzen da. Lurrazaletik gertu hezetasun erlatiboa handitzea nahikoa handia bada, izotz-kristalak sor daitezke.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2017]
- ↑ (Ingelesez) Glossary of Meteorology. (2000ko ekaina). Diamond Dust. American Meteorological Society.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q1415650
Multimedia: Diamond dust / Q1415650
|
Artikulu hau meteorologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |