Juan José Aranguren

Wikipedia, Entziklopedia askea
Juan José Aranguren

Bizitza
JaiotzaBeccar (en) Itzuli1954ko abuztuaren 31 (69 urte)
Herrialdea Argentina
Hezkuntza
HeziketaBuenos Airesko Unibertsitatea
Jarduerak
Jarduerakenpresa exekutiboa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Alda Dezagun

Juan José Aranguren Argentinako enpresaburua da. Hamabost urtez Argentinako Royal Dutch Shelleko presidente izan zen eta Energia ministro izan zen Mauricio Macriren administrazioan.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aranguren Entre Ríos probintzian jaio zen, eta ingeniari kimikoa egin zen Buenos Aireseko Unibertsitatean .

Royal Dutch Shell[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1979an sartu zen Shell Argentinan, eta zuzendari izan zen 1997tik 2015era. Nestor presidentearen eta Cristina Kirchnerren administrazioaren aurka egin zuen eta estatuaren aurkako hainbat kasu irabazi zituen estatuak kontrolatutako prezioengatik . [1]

Energia ministroa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Energia ministro izendatu zuen Mauricio Macrik 2015ean. Arangurenek argindarra, gasa eta ura banatzeko estatuko diru-laguntzak kentzea erabaki zuen, eta horrek zerbitzu horien zergen igoera handia eragin zuen. [2]

Igoera horiek hiri askotan egindako protestek bete zituzten pankartak, klantxoak eta zarata sortzen zuten eltze joaldiak. [3] Gobernuak defizit fiskal itzela murrizteko beharrezko urrats gisa justifikatu zuen, eta diru-laguntzen sistemak energia banatzeko sistema osoa hondatu zuela nabarmendu zuen.

Macrik Estatuaren egoera txostenean azaldu zuen hori [4] eta Arangurenek Kongresuko audientzia batean. [5] Hainbat auzitegik baliogabetu egin zuten zerga igoera, legeak agintzen duen moduan bezeroekin aurreko audientzia batekin azaldu baitzuen agindua. Auzitegi Gorenak berretsi egin zuen zerga igoeraren behin-behineko geldialdia, baina egoitza-bezeroentzat soilik. [6] Bezeroen audientzia irailean ospatu zen. [7]

Polemikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interes gatazka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Energia ministro gisa lan egiteko Shell-en dimisioa eman bazuen ere, 16,3 milioi dolarreko akzioak mantendu zituen konpainiaren. Eztabaida izan zen horren inguruan, bere epaietako batzuk Shelli mesede egin baitzion, eta baliteke interes gatazkaren bat izatea horretan. Arangurenek uste zuen ez zegoela interes gatazkarik, baina, hala ere, bere akzioak saldu zituen, ustelkeriaren aurkako bulegoak iradoki bezala. Gobernuaren gardentasuna argitu behar zuela uste zuen Argentinako gizartearentzat. [8]

Paradisuko Paperak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2017ko azaroaren 5ean, Paradise Papers-ek, offshore inbertsioari buruzko isilpeko dokumentu elektronikoen multzoak, agerian utzi zuen Arangurenek offshore bi enpresa kudeatu dituela, Shell Western Supply and Trading Limited eta Sol Antilles y Guianas Limited, biak Royal Dutch Shell- en filialak. Bata da egungo gobernuak CAMMESA (Compañía Administradora del Mercado Mayorista Eléctrico) estatalaren bitartez gasolioa erosteko lizitatzaile nagusia. [9]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) Juan José Aranguren, ministro de Energía. La Nación November 25, 2015.
  2. (Gaztelaniaz) Protestan contra el tarifazo a metros de la audiencia pública por el gas. La Nación September 16, 2016.
  3. (Gaztelaniaz) Cacerolazos en distintos puntos del país contra el tarifazo. Perfil July 15, 2016.
  4. (Gaztelaniaz) El Gobierno presentó un informe global con datos alarmantes sobre la herencia del kirchnerismo. La Nación June 3, 2016.
  5. (Gaztelaniaz) Martín Bidegaray. (August 17, 2016). Tarifas: en el Congreso, Aranguren defendió la suba sin necesidad de audiencias. Clarín.
  6. (Gaztelaniaz) La Corte frenó el aumento de tarifas para usuarios residenciales. La Voz August 18, 2016.
  7. (Gaztelaniaz) Protestan contra el tarifazo a metros de la audiencia pública por el gas. La Nación September 16, 2016."Protestan contra el tarifazo a metros de la audiencia pública por el gas" [Protests against the tax increase at meters of the public audience for the gas distribution] (in Spanish). La Nación. September 16, 2016. Retrieved October 24, 2016.
  8. (Gaztelaniaz) Maia Jastreblansky. (September 14, 2016). Aranguren vendió sus acciones en Shell para cerrar la polémica. La Nación.
  9. «Aranguren: su paso por una offshore de Shell a la que el Estado le compró gasoil por US$ 150 M» Perfil 7 November 2017.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]