Karburagailu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Auto baten karburagailua.

Karburagailua, barne-errekuntzako motorretan, aire eta erregai nahasketa gauzatzeaz arduratzen den gailua da. Motorrak ahal den modu ekonomikoenan funtzionatu eta irteerako potentzia handiena izan dezan, gasolina eta aire nahasketa proportzio egokiak izateak berebiziko garrantzia du. Proportzio hauek lambda faktorea izendapena jasotzen dute, gasolina zati bakoitzeko, pisuz, airearen 14,7ko zatia dira, alegia, "nahasketa estekiometrikoa" deritzona.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]