Edukira joan

Komunikazio profesional

Wikipedia, Entziklopedia askea

Komunikazio profesionalak komunikazio idatzia, ahozkoa, ikusizkoa eta digitala hartzen ditu bere baitan, lan testuinguru batean. Diziplina horrek erretorikaren, teknologiaren, softwarearen eta ikaskuntzaren teoriaren printzipio pedagogikoak konbinatzen ditu, komunikazioa hobetzeko eta askotariko doikuntzetan emateko, hala nola idazketa teknikotik hasi eta enpresa-munduan modu eraginkorragoan komunikatzeko baliabide digitalen erabilgarritasun eta diseinura.

Informazioa eta hura sortu, kudeatu, banatu eta kontsumitzeko moduak aztertzen dituen diziplina berria da. Komunikazioak azkar aldatzen diren arloak direnez, badirudi aurrerapen teknologikoak eskura dauden profesional adituen kopurua gainditzen duela maiz. Horrek komunikatzaile kualifikatuen eskaera sortzen du.[1]

Komunikazio-trebetasunak kritikoak dira negozio batentzat, enpresa guztiek, maila desberdinetan, honako hauek baliatzen dituztelako: idazketa, irakurketa, edizioa, hizketa, entzutea, software-aplikazioak, grafiko informatikoak eta Interneteko ikerketa. Komunikazio-aurrekariak dituzten hautagai profesionalek aukera gehiago dituzte gizarteari, kulturari, zientziari eta teknologiari buruzko ikuspegi sofistikatuak izateko.

Eremuak lotura estua du komunikazio teknikoarekin, nahiz eta komunikazio profesionalak trebetasun gehiago hartzen dituen.

Komunikazio profesionalaren teoria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Komunikazio profesionala arlo ezberdinetako teorietan oinarritzen da: erretorika eta zientzia, psikologia eta filosofia, soziologia eta hizkuntzalaritza.

Komunikazio profesionalaren teoriaren zati handi bat komunikazio tradizionalaren teoriaren, idazketa teknikoaren, teoria erretorikoaren, helduen ikaskuntzaren teoriaren eta etikaren arteko nahasketa praktikoa da. Carolyn Miller-en arabera, What's Practical about Technical Writing? Komunikazio profesionala ez da lan jarduera soila, eta idazketa, berriz, "giza portaera komunitate baten bizitza mantentzen duten jardueretan". Nancy Roundy Blyler-ek bere Research as Ideology in Professional Communication artikuluan adierazten duen bezala, ikertzaileek komunikazio profesionalaren teoria zabaldu nahi dute, praxi eta erantzukizun sozialarekin lotua barneratzeko.[2]

Gizarte-alderdi horri dagokionez, "Postmodern Practice: Perspectives and Prospects", Richard C. Freed-ek honela definitzen du komunikazio profesionala:

A. Diskurtsoa talde bati edo taldeko kide gisa jarduten duen pertsona bati zuzendutako diskurtsoa, taldearen funtzioari eragiteko xedearekin, eta/edo B. diskurtsoa,  talde batek edo taldeko kide gisa jarduten duen gizabanako batek zuzendua, taldearen funtzioari eragiteko asmoz, non taldea berariaz antolatutako eta/edo taldekideek zuzendutako erakunde bat den, funtzio jakin bat betetzeko… Hasiera batean talde-definizio horretatik kanpo geratuko liratekenak, familiak (hau da, talde-afiliazioa familia-negozio bat balitz soilik kalifikatuko lukete), eskola-klaseak (hau da, ikasgelatik kanpo funtzio bat egiteko, adibidez, irakasle bat dela eta kexatzeko edo eskola-administratzaile bati goraipatzeko) eta antolatu gabeko agregatuak (hau da, pertsona-multzoak) dira. Batez ere, komunikazio profesionalaren definiziotik kanpo geratzen dira egunkarietarako sarrerak (idazleari zuzendutako diskurtsoa), korrespondentzia pertsonala (taldeko afiliazioez gain irakurle bati edo gehiagori zuzendutako diskurtsoa), erreportaje edo literatura arineko diskurtsoa (eleberriak, olerkiak, noizbehinkako saiakerak - gizabanakoek idatzitako diskurtsoa, oro har, eta talde gisa antolatu gabeko irakurle askori zuzendua), klase arteko komunikazio gehienak. (adibidez, irakasleentzako ikasleek osatutako ikasgelaren diskurtsoa) eta komunikazio tekniko batzuk, adibidez, pneumatiko bat aldatzeko, produktu bat muntatzeko eta antzeko jarraibideak; berriro ere, irakurle edo entzuleei zuzendutako hitzaldia, taldeko afiliazioa kontuan izan gabe).....Komunikazio profesionalak ez du zerikusirik talde baten parte ez den gizabanako bakar batek parte hartzen duen diskurtsoarekin, beste pertsona batekin komunikatzen denean talde-afiliazioa alde batera utzita, edo  antolatu gabeko banakoen agregatu handi batekin komunikatzen den gizabanako bakarrarekin, komunikazio masibo kontzeptuak iradokitzen duen bezala (Blyler and Thralls, Professional Communication: The Social Perspective,[3] (pp. 197-198).

Komunikazio aldizkari profesionalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Connexions • international professional communication journal erreferentziazko aldizkaria da, eta Komunikazio, Arte Liberal eta Gizarte Zientzia Sailek argitaratzen dute New Mexico Tech-en. Tokiko, nazioko, nazioarteko eta munduko lan- eta gizarte-jardueretako komunikazioa du ardatz aldizkariak.

Nazioarteko komunikazio profesionalean interesa duten hainbat jatorri, interes eta nazionalitatetako ikertzaile, praktikatzaile, ikasle eta akademikoentzako foroa eskaintzen du Connexions-ek.

IEEE Transactions on Professional Communication Ingeniari Elektriko eta Elektronikoen Institutuko (IEEE) Komunikazio Profesionalerako Elkarteak 1957tik aurrera argitaratutako hiru hilean behingo erreferentziazko aldizkaria da. Irakurleen artean ingeniariak, komunikatzaile teknikoak, zientzialariak, informazio-diseinatzaileak, editoreak, hizkuntzalariak, itzultzaileak, gerenteak, negozioetako profesionalak eta akademiko, hezitzaile eta/edo praktikatzaile gisa lan egiten duten mundu osoko beste batzuk aurki daitezke. Irakurleek lantokiko eta testuinguru akademikoetako komunikazio eraginkorrerako interes bera partekatzen dute.

Aldizkariaren ikerketa hiru kategoria nagusitan banatzen da: (1) profesional teknikoen (ingeniari eta zientzialari gisa) komunikazio-praktikak, (2) ingurune tekniko edo enpresarialetan lan egiten duten komunikatzaile profesionalen praktikak, eta (3) komunikazio profesionala irakasteko ikerketan oinarritutako metodoak.

  • The Journal of Professional Communication Komunikazio eta Multimedia Ikasketen Sailean dago, Hamiltoneko (Ontario) McMaster Unibertsitateko Giza Zientzien Fakultatean.

JPC nazioarteko aldizkari bat da, harreman publikoen praktikaren, komunikazioaren eta komunikabideen teoria berriaren, komunikazioen kudeaketaren, arte digitalen eta diseinuaren arteko elkarguneak aztertzeko sortua.

Komunikazioa profesionalaren azterketa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Komunikazio profesionalaren azterketak honako haues barneratzen ditu:

  • oinarri teoriko gisa balio duen erretorikaren azterketa
  • komunikazio profesionalerako balio duen idazkera teknikoaren azterketa
  • aurrez aurreko entrenamenduaren eta entrenamendu birtualaren azterketa, komunikazioa entregatzeko balio duena
  • ikusizko komunikazioaren azterketa, zeinak erretorika ere erabiltzen baitu oinarri teoriko gisa ikusizko sorkuntzaren hainbat alderditarako
  • hainbat ikerketa-metodoren azterketa

Beste ikasketa-arlo batzuk: komunikazio globala eta transkulturala, prestakuntza teknikoa eta profesionala, marketina eta harreman publikoak, edizio teknikoa, alfabetatze digitala, konposizioaren teoria, bideo-ekoizpena, komunikazio korporatiboa eta argitalpena. Komunikazio profesionaleko programa batek interes oso espezializatuari edo hainbat interesi erantzun diezaioke. Komunikazio profesionala ere estu lotuta egon daiteke erakundearen komunikazioarekin eta prestakuntza korporatiboarekin.

Komunikazio profesionaleko graduetako ikasketak egiten dituzten ikasleek testuinguru antolatuetan (enpresa-inguruneak, akademikoak, zientifikoak, teknikoak eta irabazi asmorik gabekoak barne) egiten diren komunikazio-praktikak ikertzen dituzte. Komunikazio-praktikak kultura, teknologia, historia eta komunikazioaren teoriek nola eragiten duten eta nola diren hauengatik eraginak.

Komunikazio profesionalak diziplina ugari biltzen ditu, testuinguru erretoriko eta egoera anitz biltzen dutenak. Ikasketa-eremuak hauek dira: lantokiko eguneroko idazketa, idazketa historikoaren pedagogia, komunikazio-praktiketarako baliabide berriek dituzten ondorioak, lineako ikaskuntzaren teoria eta diseinu hezigarria, ahozko aurkezpenak eta prestakuntza, eta web gunearen diseinua.

Dokumentu profesional motak
  • Txosten laburrak
  • Proposamenak
  • Kasu-azterketak
  • Laborategiko txostenak
  • Memorandumak
  • Aurrerapena / Behin-behineko txostenak
  • Entrega elektronikorako idazkera
  • Web-ean oinarritutako prestakuntza-moduluak

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Rebecca Burnett, Lisa Dusenberry, Andy Frazee, Joy Robinson, Rebecca Weaver, "Communicating as a Professional," in: Humanistic Perspectives in a Technological World, ed. Richard Utz, Valerie B. Johnson, and Travis Denton (Atlanta: Georgia Institute of Technology, 2014).
  2. ISSN 1057-2252..
  3. https://www.amazon.com/dp/0803939353

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]