La Belle Époque (filma)
La Belle Époque (filma) | |
---|---|
Jatorria | |
Argitaratze-data | 2019 |
Izenburua | La Belle Époque |
Jatorrizko hizkuntza | frantsesa |
Jatorrizko herrialdea | Frantzia |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | komedia dramatikoa |
Iraupena | 110 minutu |
Kolorea | koloretakoa |
Zuzendaritza eta gidoia | |
Zuzendaria(k) | Nicolas Bedos |
Gidoigilea(k) | Nicolas Bedos |
Antzezlea(k) | |
Daniel Auteuil Guillaume Canet Doria Tillier (en) Fanny Ardant Pierre Arditi Denis Podalydès Jeanne Arènes (en) Michael Cohen Emmanuel Ménard (en) Pierre Forest (en) Tobias Licht (en) Lizzie Brocheré (en) Bruno Raffaelli (en) Christiane Millet (en) François Vincentelli Urbain Cancelier Hakou Benosmane (en) Anne Aor (en) Sandrine Moaligou (en) Pierre Estorges (en) Loïc Lacoua (en) | |
Ekoizpena | |
Ekoizlea | François Kraus (en) Denis Pineau-Valencienne (en) |
Konpainia ekoizlea | Les Films du Kiosque (en) |
Edizioa | Anny Danché (en) Florent Vassault (en) |
Bestelako lanak | |
Musikagilea | Nicolas Bedos Anne-Sophie Versnaeyen (en) |
Argazki-zuzendaria | Nicolas Bolduc (en) |
Fikzioa | |
Kontakizunaren tokia | Île-de-France |
La Belle Époque 2019ko Nicolas Bedos frantziar zinema zuzendariaren komedia dramatikoa da.[1]
Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Victor krisi pertsonal eta laboralaren erdian aurkitzen da: alde batetik, zapuztuta sentitzen da merkatu artistikoan lekurik egiten ez duelako eta, bestetik, bere emazte Mariannerekin izandako etengabeko borrokek bere ezkontza suntsitzeko mehatxua egiten dute. Hala ere, Antoine ekintzailearekin elkartzeak Victorrek bere arazo guztien konponbidea aurkitzea ahalbidetuko du: berreraikitze historiko zehatza egin beharko du, eta, horrekin, bere belle époque pertsonala artifizialki berpiztu ahal izango du: 1974ko maiatzaren 16a. Marianne ezagutu zuen eguna.
Aktoreak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Daniel Auteuil : Victor
- Guillaume Canet : Antoine
- Doria Tillier : Margot
- Fanny Ardant : Marianne
- Pierre Arditi : Pierre
- Denis Podalydès : François
- Michaël Cohen : Maxime
- Jeanne Arènes : Amélie
- Bertrand Poncet : Adrien
- Lizzie Brocheré : Gisèle
- Thomas Scimeca : Freddy
- Loïc Lacoua : Ludo
- Bruno Raffaelli : Maurice
- Christiane Millet : Sylvie / Josiane
- Tobias Licht : alemaniar jenerala
- Frédéric Sandeau : Jean-Claude
- François Vincentelli : Lionel
- Urbain Cancelier : Villemain
- Claude Aufaure : Pierreren aita
- Élisabeth Vitali : baronesa
- Éric Frey : Napoleon III.a
- Pierre Forest : hoteleko langilea
- Emmanuel Ménard : Adolf Hitlerrez mozorrotutako gizona
- Fabien Cahen : gitarra-jotzailea
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Frantsesez) Robert, Coline. (2019-10-8). «Nicolas Bedos : "Mon film parle du désarroi face à l’accélération hystérique du monde"» La Provence.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Kategoriak:
- 2019ko filmak
- Nicolas Bedosek zuzendutako filmak
- Nicolas Bedosek idatzitako filmak
- Daniel Auteuilek antzeztutako filmak
- Guillaume Canetek antzeztutako filmak
- Fanny Ardantek antzeztutako filmak
- Pierre Arditik antzeztutako filmak
- Denis Podalydèsek antzeztutako filmak
- Michael Cohenek antzeztutako filmak
- François Vincentellik antzeztutako filmak
- Urbain Cancelierrek antzeztutako filmak
- Zinema zirriborroak
- Frantziako filmak
- Drama-komedia filmak