Lankide:Joxan Garaialde/Bikote zinematiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Piezen arteko juntura mota batzuk

Ingeniaritza mekanikoan, mekanismo baten bi kideren arteko junturari, bikote zinematikoa deitzen zaio. Adibide gisa, piezak bere inguruan biraka daitezkeen torloju baten bidez elkartzen diren bi barra dira (juntura birakaria deritzona, 2. irud.).

Bikote zinematikoak mota ezberdinetan sailkatzen dira ahalbidetzen duten mugimenduaren arabera, eta, mekanismo baten eraikuntzan, ezinbesteko elementu dira, elkartutako piezen artean gertatuko den mugimendu mota definitzen baitu.

Franz Reuleaux ingeniari alemaniarrak, bikote zinematikoa, makina sinpleen elementu zinematiko koherenteei dagokienez, elementu berri gisa definitu zuen[1] aurrerapen bat adierazten zuen makinen ikerketan[2].

Bikote zinematiko motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bi dimentsiotan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mekanismo lauetarako, hau da, planoan mugimendu bat gauzatzen dutenentzat, bikote zinematikoen adibide batzuk hauek dira:

  • Artikulazioa: Bi solidoen translazio-desplazamendu erlatiboa ezabatzen duena bi solidoen bi puntu geometriko etengabe posizio bera okupatzera behartuz. Hala ere, artikulazioak ez du eragozten solido baten berrorientazioa edo biraketa erlatiboa bestearekiko.
  • Gida irristakorra: translazio askatasun-maila eta solido bat bestearekiko birbideratzeko aukera kentzen dituena.

Hiru dimentsiotan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Orokorrean, honako hauek ditu:

  • Artikulazio zilindrikoak, askatasun-gradu guztiak ezabatzen dituena, solido bat bestearekiko biraketa-ardatz jakin baten inguruan biraketa-aukera izan ezik: bost askatasun-gradu kentzen ditu.
  • Elkargune esferikoak, solido baten edozein biraketa edo bestearekiko orientazio-aldaketa ahalbidetzen baina translazio erlatiboa eragozten duena, bi solidoen puntu geometriko bat beti ohikoa izan dadin: hiru askatasun-gradu ezabatzen ditu.
  • Gida irristakor zilindrikoa: translazio erlatibo eta biraketa ardatz baten inguruan ahalbidetzen du, horrela lau askatasun gradu ezabatuz.
  • Gida irristakor ez-zilindrikoa: translazio erlatiboa ahalbidetzen du ardatz baten zehar, baina ez horren inguruan biraketa, eta, horrela, bost askatasun gradu ezabatzen ditu.
  • Soldadurak solido baten askatasun-gradu guztiak ezabatzen ditu bestearekiko; beraz, zinematikoki soldatutako bi solido solido bakartzat har daiteke; hau da, sei askatasun-gradu kentzen ditu.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. A. P. Usher, 1929, A History of Mechanical Inventions, Harvard University Press, (reprinted by Dover Publications 1968).
  2. Reuleaux, F., 1876 The Kinematics of Machinery, (trans. and annotated by A. B. W. Kennedy), reprinted by Dover, New York (1963)

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]