Lankide:Juan Llorente
Paradigma interpretatiboa Paradigmak filosofiaren adar bat dira, gure bizitzarako konponbideak bilatzen dutenak. Bi paradigma nagusi ditugu alde batetik paradigma normalak, errealitatea ikusteko modu bat da modu teoriko batean eta bestetik paradigma zientIfikoa ikertzeko metodo bat da batez ere gai konkretuak tratatzeko. Bi paradigma hauetatik beste paradigma txikiago ditugu:paradigma soziala, paradigma cualitatiboa, paragidma positibista, paradigma interpreatiboa. Azken hau prozesu bat da sujetoaren eta objetuaren artean, arazoaren hasierara jotzen du konponbidea ebazteko eta konponbide indibidual bat ematen dio.
Paradigma hau gizarte modernoan erabiltzen hasi zen gizarte modernoak zituen arazoei konponbide bat emateko. Whilhelm Dilthey, Hans-Georg Gadamer izan ziren praktika honen aintzindariak.
Ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Paradigma hau zenbait ezaugarri propioak ditu beste paradigmekin ez dituena partekatzen.
- Ez du ondorioak generalizatzen, arazo bakoitzarako konponbide bat bilatzen du.
- Lortu nahi duena gure adimena handitzea da.
- Arazo bakoitzarako konponbide bat bilatzen du.
- Aro modernoan erabiltzen hasi zen teknina izan da.
- Zientzia naturalistarekin oso lotuta dago.
- Esperimentasio eta praktika erabiltzen du metodo gai.
- Hezkuntzan asko erabili den metodo bat da.
- Zientzia moduan hartzen da.
Esan dugunez lortu nahi duguna metodo hau erabilitz arazo indibidualetara konponbide propio bat ematea da. Metodo hau erabiliz arazoak modu pertsonalago batean eta propiago batean konpondu ahal dira generalizatu gabe.
Erreferentzia Bibliografikoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Garcia Hernandez Metzi Arit, Loera Fuentes, Paz Nolasco, Ramos Tlpanco Rojas López(2010) Paradigma Interpretatibo 1.
Rocío García Reyes(2013) Paradigmas interpretativo y sociocrítico