Lankide:Peyini/Proba orria

TRIPULAZIOA

Garraiobide bat gidatzeko eta bidaiariei zerbitzua emateko ardura duten pertsonak izendatzeko aukera ematen duen terminoa da tripulazioa.

Ohikoa da tripulazioa hierarkikoki antolatuta egotea. Horrek esan nahi du zuzendaritzako karguak betetzen dituzten pertsonak eta beren oharrak bete behar dituzten beste batzuk daudela. Egitura horrek giza taldeak ondo betetzen laguntzen du.

Itsasontzietan, ontzia zuzentzeaz arduratzen den arduraduna kapitaina da. Zubi-ofizialak, makinen burua, zubi ofiziala eta marinelen burua dira tripulazio baten barruan dauden karguak.

Tripulazioaren ezaugarriak aldatu egiten dira garraiobidearen helburuaren arabera: karga-ontzi batek eta itsas bidaia batek ez dute tripulazio-mota bera.

“TRIPULAZIO” HITZAREN ETIMOGIA

Tripulazio  jatorri etimologikoaz hitz egiteak zera esan nahi du: alde egin behar da, sinbolikoki hitz eginez, latinera arte.

"Interpolatio" hitzetik dator, hau da, "Itsasontzi batean doazen pertsonak", eta hiru zati bereiziz osatuta dago:

-         "Inter-" aurrizkia, "Entre" esan nahi duela.

-         "Polire" aditza, "Garbitzen" sinonimoa.

-         "-ción" atzizkia, "Ekintza eta eragina" adierazteko erabiltzen dena.

KAPITAINA

Kapitaina edo komandantea itsasoan itsasontzi bat aginteaz arduratzen den pertsona da. Pertsona hori "patroia" ere izenda daiteke, kasu hauetan, normalean, itsasontzi txikien edo kostaldeen gobernuaren arduradunak direnean

Kapitaina autoritate guztia dauka itsazontzi batean. Itsasontziaren funtzionamendu guztiko arduraduna da. Zuzentzen du, koordinatzen du eta kontrolatzen du itsasontzian egiten diren jarduera guztiak, hori dela eta, segurtasunaren, tripulazioaren, kargamenduaren, nabegazioaren eta lana-organizazioaren arduraduna da. Armadorearen ordezkaria da.

Makina departamentuan, makina nagusia funtzionamenduaren eta antolaketaren arduradun maximoa da.

Jolasaldi-ontziaen titulazioak basikoak dira eta errazak lortzeko.

Kapitaina maniobra guztien arduradun maximoa da, hori dela eta, kubiertan egon behar da maniobrak egiten direnean.

ZUBI OFIZIALA

Zubiko guardiak estaltzeko itsasontziak hiru edo gehiago ofizial izaten dituzte, kapitaina guardiak ez dituelako egiten. Itsasontzi batzuetan tripulazioan bi zubi-ofizial eta kapitainaz eratuta daude.

Lehenengo ofiziala alborako lanaren antolaketaren lanak ditu bere kontu, ordutegiak, estiba kalkuloak, mantenimendu lanak, segurtasun ekipoak kontrolatu…

Bigarren ofiziala porrot egitearia buruz arduratzen da, kapitainaren kriterioak jarraituz eta bere guardiaz ere arduraten da.

Hirugarren ofiziala nabegazioaren guardiaz arduratzen da, eta kasu batzuetan administrazio lanak egiten ditu (manifiestoak, tripulazio zerrendak…). Lehenengo ofizialak beste tareak batzuk esleitu dezake.

Ikaslea praktiketan dagoenez bere misioa ikastea da, ez dauka erantzukizunik.

PATROIA

Kapitainaren karguaren antzekoa da baina arrantza-itsasontzietan (3000GT).

Portuko-patroia ere badago, titulazio egokiarekin, portuko itsasontziak erabiltzeaz arduratzen da.

SOBRECARGO

Gainkargua itsasontziko kargaren arduraduna den ofiziala da. kargaren eta tripulazioaren dokumentazioa prestatzen du, beste kargu batzuk ere baditu: harrera, inbentarioa, kargaren entrega…

MAKINA-NAGUSIA

Makinen burua da makinen saileko arduradun nagusia, eta agindu du ontzi osoaren propultsio-sistemak eta zerbitzu osagarriak zuzentzea, gainbegiratzea eta mantentzea, bai eta nabigazio- eta atrakatze-sistemak ere, bai eta beharrezko erosketa-eskaerak egitea ere, dena behar bezala funtzionatzeko eta mantenimendu egokia egin ahal izateko.

Aginte zubiaren guardiak estaltzeko, merkataritza-ontziek hiru ofizial edo gehiago izaten dituzte, kapitainak ez baitu guardiarik egiten.

Makina nagusia profesional bat da, ondo formatuta eta titulatua (STCW’95)-ren bidez.

MAKINA OFIZIALA

Zubian bezala, merkataritza-ontzietan hiru ofizial behar dira, guardiak egiteko (4 ordu guardiako eta 8 libre ofizial) makinaren etengabeko zaintza behar dutenak (makinetako burua ordezten du, ez du guardiarik egiten), makinetako bigarren ofiziala eta makinen hirugarren ofiziala. Ofizial horiek unibertsitateko titulazioa eta eskatutako esperientzia izan behar dute, lehenbizi makinen praktiketan, bigarrenaren kasuan, makinen hirugarren ofizialen kasuan edo lehen ofiziala izateko makinen bigarren ofizial gisa.

MARINEROA

Oro har, tripulazioaren lodia osatzen dute, zerbitzuetarako itsasontzien kasuan izan ezik. Dagozkien ofizialen aginduetara, estiba-, mantenimendu- eta intendentzia-lanak egiteaz arduratzen dira

Itsasontzi modernoetan, marinelak nahiko espezializatuta daude (zamatzaileak, koipeztatzaileak, kalderetak, etab.).

Antzina, marinelen ondoan, artisauak ontziratzen ziren, upeltegia (tonelero), Calafate, zurezko junturak zigilatzeaz arduratzen zena, edo karpinteroak.

PRAKTIKOA

Gidaria ez da tripulazioaren parte. Ur mugatuetan edo atrakalekuetan eta desatraketan aditua da. Maniobra edo nabigazio arriskugarria hasi aurretik ontziratu. Zubian ordena guztiak zuzenean ematen dituen arren, itsasontziko komandanteak ez du bere ardura praktikoan uzten.

MAESTRE

Belaontzi zaharretan maisu-maistra izan zen itsasontziaren egoera egokia zela bidaia hasi aurretik.

KONTRAMAESTRE

Belaontzi handietan, kontramaisua marinelen arduraduna zen, maniobretan gidatzea bereziki. Gainera, estibaz eta nabearen mantenuaz arduratzen zen.

Gaur egun, itsasontzi pertsonal askotan nabigatzen jarraitzen du, tripulatzaile ez-ofizialek eta materialaz arduratzen dena.

Kapataz bezala kubiertan, aditua kaboetan, korapiloetan, pintura nahasteetan, kubiertaren mantenimendu prebentiboaren arduraduna, ere kaskoarena eta superestrukturarena.

Ontziaren lehen ofizialaren eskuineko eskua da.

MILITARRAK

Gerrako ontziek ez ezik, militarrak ere izan dituzte tripulazioaren artean.

Nahiz eta gaur egun itsas armadako itsasontzietan militarren presentzia arraroa izan, XVI. mendetik aurrera nabeetan aurkitu ohi ziren.

Espainiako ontziek, adibidez, militar espezializatuak izaten hasi ziren itsaslapurretatik babesteko, baina baita Espainiarekin gerran zeuden herrietaz babesteko.