M immunoglobulina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ig M-ren egitura. Kate astunak urdinez, eta arinak horiz.

M immunoglobulina (IG M) odolean eta linfan dagoen immunoglobulina da, immunoglobulina guztien artean handiena (pisu molekularra: 950.000 Dalton).

Pentamero bat da, bost monomeroz osatua. Bere balentzia (antigenoentzat dituen lotura-guneak) 10 da, antigorputz guztien handiena.

Odolean dauden antigorputzen %5-%10 inguru M immunoglobulinak dira. Immunoglobulina hau da odolean agertzen den lehena infekzio baten aurrean.

Konplementu sistema aktibatzen du eta ez du plazenta-hesia zeharkatzen.

Odol-plasman 1,5 mg/ml kontzentrazioan dago eta B zelulen azalean ere aurkitzen dira [1].

Barea da M immunoglobulinak sortzen dituen organo nagusia [2].

Antigorputz hauek odol-transfusio desegoki batean gertatzen den eritrozitoen aglutinazioaren eragileak dira.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Madigan M.T., Martinko J.M., Parker J. Brock Mikroorganismoen biologia (2007) E.H.U-ak euskaratua: 813-815 orr.
  2. IgM Production by Bone Marrow Plasmablasts Contributes to Long-Term Protection against Intracellular Bacterial Infection Bailey & Love's Short Practice of Surgery, 25ed

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]