María de Abarca
| María de Abarca | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Madril, ezezaguna |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Espainia, |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
| Lantokia(k) | Madril |
| Genero artistikoa | erretratua |
María de Abarca Espainiako Madrilen jaiotako XVII. mendeko emakume margolari barrokoa izan zen. Erretratugilea izan omen zen.
Datuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Margolari honi buruz oso informazio gutxi ezagutzen da. Haren aipamena José García Hidalgok bere Principios para practicar el nobilísimo y real arte de la pintura liburuan (Madrid, 1691) jasotzen da. Informazio horiek, ondoren, Ceán Bermúdezek bere Diccionario histórico de los más ilustres profesores de las Bellas Artes en España liburuan jaso zuen ere bai.[1]
Dirudienez, Abarcaren lana familia tailerretatik kanpo garatu zen. Hau ez zen ohikoena: XVII. mende espainiarrean badira beste emakume margolari esanguratsuak, esaterako Luisa Roldán edo Josefa de Obidos, horrelako tailerretan ikasi zuten. Beste antzeko kasuak hauek dira: Luisa de Valdés, Juan de Valdés Lealen alaba, Francisca Palomino y Velasco, Antonio Palominoren arreba, Andrea de Mena eta Claudia de Mena, Pedro de Menaren alabak, beste batzuen artean.[2]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Ceán Bermúdez, Juan Agustín (1800). Diccionario histórico de los más ilustres profesores de la Bellas Artes en España. Madril, I liburuki, 1 or.
- Torres López, Matilde (2007). La mujer en la docencia y la práctica artística en Andalucía durante el siglo XIX. Doktoreago tesia. Málaga: Málagako Unibertsitatea. Filosofia eta Letren Fakultatea. [1].
