Orbital lotzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kimikan orbital lotzaile bi atomoren balentzia-orbitalen hibridazioz sortutako orbital molekularra, jatorrizko orbital atomikoek baino energia gutxiago duena, hau da, haiek baino egonkorragoa dena. Orbital honetan dagoen elektroi batek erakarpen-interakzioa du bi nukleoekin, eta haien arteko aldarapena gutxitzen du. Elektroiaren energia gutxitu egiten da nukleotik hurbilago dagoen neurrian, eta, hala, bien arteko lotura gertatzen da[1].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Orbital lotzaile. «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2021-05-09).

Ikus, halaber[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]