Orduen liburu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Maria Nafarroakoa erreginaren Orduen liburuaren orria.
«Maiatza hilabetea». Les Très Riches Heures du Duc de Berry liburuan, Limbourg anaiek egina, 1411-1416. Condé museoa, Chantilly, Frantzia.

Orduen liburua (baita ere horarium bezala ezaguna) otoitzak biltzen dituen eskuizkribu irudiztatu mota bat da. Erdi Aroan eta Pizkundean, XV. eta XVI. mendean batez ere, asko zabaldu ziren. Normalean liburu bakoitza nobleziaren pertsona zehatz batentzat egina zegoen. Edukian otoitzekin eta salmoekin batera, kristau debozioarekin lotutako miniatura ugari biltzen ziren. Artearen ikuspuntutik oso liburu baloratuak dira gaur egun.[1][2]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Orduen liburuak erlijio-pertsonak ez zirenentzako lehenengo liburu liturgikoak izan ziren. Ezagutzen diren lehenengo liburuak XIII. mendekoak dira eta Frantzian zein Herbeheretan agertu ziren. Goi Erdi Aroan ohikoak ziren salterioak edo salmoen bildumak eta Orduen liburu hauek beste haiek ordezkatu zituzten. Europan XV. mendean zehar lortu zuten entzute nagusia. Estilo aldetik, poliki-poliki berditzen joan ziren eta aitoren semeetatik eta aitoren alabetatik aparte beste gizarte taldetara baita zabaldu ziren ere. Horretan liburuok xilografiaren bidez inprimatzeak asko lagundu zuen. Edukia ere zabaltzen joan zen, gero eta eduki aberatsago bilduz. Herrialdez herrialde, bestetik, desberdintasunak ikus daitezke.[2][3]

Edukia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorrizko Orduen liburuek eguneko eliz-orduekin lotutako otoitzak biltzen zituzten; liburu hauen izena hortik dator, alegia. Denbora aurrera joan ahala eskuizkribuak aberastu ziren, esaterako eguteki erlijioso eta sekularrekin. Orokorrean, Orduen liburua otoitz liburua da. Halaber, liburuan ere monasterioetan egiten zen liturgia biltzen zen.[3]

Liburu hauek aitoren semeentzat eta alabentzat egiten ziren. Testu hauekin haien eguneroko bizimodua monasterioen bizitzarekin lotzen zuten, nolabait. Otoitzetatik at, abestiak ere biltzen ziren. Ohiko Orduen liburu batek elementu hauek zituen:

  • Mariaren orduak, tartean hamabost salmoak.
  • Hildakoen salmoak, tatean penitentzia egiteko zazpiak.
  • Santuen letania.
  • Oinarrizko otoitz hauekin beste otoitz berezi batzuk jasotzen ziren, eguneko ordueta une desberdinetan egiteko.

Adibide ospetsu batzuk[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]